Dziękujemy za 1% podatku!

Kochani, z radością zawiadamiamy, że dzięki Waszej życzliwości w roku 2019 w ramach 1% podatku zebrałyśmy 10.725,30 zł. Pieniądze te zostaną przeznaczone na tworzenie Zacisza św. Benedykta. Bardzo dziękujemy wszystkim, którzy nas wsparli! To wielki dar dla nas i dla tych, którzy w przyszłości będą mogli korzystać z Zacisza.

Informujemy, że również w kolejnych rozliczeniach będzie można przekazać nam 1% podatku. Jak to zrobić – można przeczytać tutaj. Będziemy wdzięczne za każdą wpłatę!

Jednocześnie dziękujemy Stowarzyszeniu „Nasz Starogard” które, objęło w swych zadaniach statutowych pomoc dla naszego Opactwa i w ten sposób umożliwiło nam pozyskiwanie tych środków.

„Radosnego dawcę miłuje Bóg” – św. Benedykt

Nic się nie dzieje..? A jednak!

Czas obecny jest jakoby momentem zastoju, oczekiwania w napięciu i niepokoju. Wstrzymane są różne wydarzenia i wydawałoby się, że nic się nie dzieje, a jednak jest inaczej! W naszym Domu życie troczy się, można rzec, normalnie. Zmiana jest taka, że nie przyjmujemy czasowo gości na rekolekcje indywidualne i odwołane są rekolekcje weekendowe. Pomimo wielu utrudnień udało się jednak przeprowadzić dla naszych Oblatów cykl trzech konferencji one – line, które wygłosił O.Opat Szymon Hiżycki OSB z Tyńca. Gościły Ojca w naszym Domu w dniach 27 -29. listopada.

Dzięki formule wirtualnej spotkania mogli w nim wziąć udział wszyscy chętni, co nie byłoby możliwe normalnie, ze względu na ograniczoną ilość miejsc noclegowych w naszym Domu gości. Odbyły się trzy spotkania wieczorne. Cykl konferencji nosił tytuł: Kwiatki św. Benedykta – tzn. te fragmenty z Reguły, które wydają się nieaktualne, albo nieużyteczne dla Oblatów – jako osób świeckich. Pierwsze spotkanie nosiło tytuł Alleluja, drugie O mądrości karania i trzecie Posiadać – szkaradna wada wg. św. Benedykta. Można będzie ich posłuchać :

Ufamy, że następne spotkanie, zaplanowane na marzec, będzie już mogło odbyć się normalnie. Przecież słuchanie konferencji, to tylko jeden z elementów spotkań wspólnoty oblackiej, którą budujemy i umacniamy podczas wspólnych modlitw, rozmów czy rekreacji i pracy. Niech Bóg będzie uwielbiony we wszystkim co nam daje!

Rozpoczął się Adwent

W sobotnie popołudnie I Nieszporami 1. Niedzieli Adwentu rozpoczęliśmy Nowy Rok Kościelny. Nowy czas, nowa szansa pogłębienia naszej więzi z Panem, rozgrzania na nowo serca miłością do Boga i ludzi. Podczas homilii na Mszy św. niedzielnej nasz gość O. Opat Szymon Hiżycki OSB mówił, że czas Adwentu jest okresem w liturgii najlepiej wyrażającym istotę naszej monastycznej duchowości. Słowo adwent – z łac. adventus oznacza -obecność. Modlimy się codziennie w modlitwie Ojcze nasz – Przyjdź Królestwo Twoje... Czas Adwentu, to czas czujności, by – nie przegapić tych momentów Jego przychodzenia w naszym dziś. To czas trwania w nadziei, z wiarą i miłością – bo On JEST OBECNY i działa. Starajmy się trwać nieustannie w Jego Obecności. Niechaj w tym nas wspiera Niepokalana Maryja – Matka Jezusa. Oby we wszystkim był Bóg uwielbiony.

Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy przez dobre uczynki przygotowali się na spotkanie przychodzącego Chrystusa, † a w dniu sądu, zaliczeni do Jego wybranych, * mogli posiąść Królestwo niebieskie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen

Światowy Dzień Życia Kontemplacyjnego

Każdego roku w dniu 21. listopada, we wspomnienie Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny, Kościół obchodzi Dzień „Pro Orantibus” -poświęcony szczególnej pamięci i modlitwie w intencjach zakonnych wspólnot klauzurowych. Dzień ten ustanowił św. Jan Paweł II w roku 1997. Dwa lata później z okazji tego dnia mówił:

Maryja jawi się nam w tym dniu jako świątynia, w której Bóg złożył swoje zbawienie, i jako służebnica bez reszty oddana swemu Panu. Z okazji tego święta społeczność Kościoła na całym świecie pamięta o mniszkach klauzurowych, które wybrały życie całkowicie skupione na kontemplacji i utrzymują się z tego, czego dostarczy im Opatrzność, posługująca się hojnością wiernych. Zalecając wszystkim troskę o to, aby tym konsekrowanym siostrom nie zabrakło wsparcia duchowego i materialnego, kieruję do nich słowa serdecznego pozdrowienia i podziękowania.” 

Pragniemy z okazji tego pięknego święta podziękować WSZYSTKIM, którzy wspierają naszą Wspólnotę poprzez modlitwę i ofiary przekazywane na nasze konto bankowe i wspomagają nas w różny inny sposób. Wasza dobroć i życzliwość jest dla nas nieoceniona, zwłaszcza teraz, kiedy musiałyśmy zawiesić na czas nieokreślony przyjmowanie gości i organizację rekolekcji. Dzięki Wam – Kochani nasi Przyjaciele i Dobroczyńcy, mogą kontynuowane prace przy remoncie tzw. Białego domku – pierwszego etapu budowy Zacisza św. Benedykta. Zapewniamy o naszej serdecznej pamięci w modlitwie we wszystkich Waszych intencjach. Niech Najświętsza Maryja Panna otacza Was swoją matczyną miłością i opieką.

W 2008 roku z okazji tego dnia Benedykt XVI powiedział do nas : „Drogie siostry i drodzy bracia, wasza obecność w Kościele i na świecie jest niezbędna” Niech Pan będzie uwielbiony teraz i na wieki!

Witaj, Maryjo, Matko litości,
Matko nadziei i przebaczenia,
Bogarodzico i Matko łaski,
Matko szczęśliwa świętym weselem.
O Maryjo!

2  Ty jesteś, Pani, piękną doliną,
Która rozkwita liliami cnoty;
W Tobie jest źródło wszelkiego dobra,
Przyjdź więc z pomocą ludziom znękanym.
O Maryjo!

3  Ojciec Cię stworzył swoją mądrością,
Syn się narodził z Twojego łona,
Duch zaś płomienny zstąpił na Ciebie:
Chwała niech będzie Trójcy Jedynej.
O Maryjo! Amen.

(Hymn na Godzinę czytań na wspomnienie Ofiarowania NMP)

Budowa Zacisza św. Benedykta – ciąg dalszy

Od paru dni trwają dalsze prace remontowo-budowlane przy powstającym Zaciszu św. Benedykta. Etap pierwszy to przebudowa tzw. Białego Domku (lub tzw. Domku Matki Edyty). Najpilniejszym zadaniem okazało się założenia nowego dachu po uprzednim demontażu szkodliwego eternitu. Dobudowano dwa dodatkowe wykusze okienne, założono izolację, poprawiono stolarkę. Niebawem położenie dachówki. Bardzo nam zależy na pokojach noclegowych dla rekolektantów i odwiedzających nasze Opactwo. Potrzeba jest ogromna. Największa związana jest z pokojami dostosowanymi do potrzeb osób niepełnosprawnych oraz WC ogólnodostępnym właśnie dla nich. Od paru miesięcy działa u nas platforma dla niepełnosprawnych przy schodach do kaplicy, udało się także zrobić podjazdy na wózki inwalidzkie do jadalni i Skarbca. Nie ma natomiast pokoi noclegowych dla nich. Ufamy, że wszystkie plany się spełnią.

Szczegółowy opis projektu budowy Zacisza Św. Benedykta na naszej stronie. Zachęcamy do obejrzenie w galerii fotorelacji z przebiegu całości trwających prac.

(więcej…)

św. Elżbieta Węgierska

Elżbieta urodziła się w 1207r. w Bratysławie jako córka Andrzeja II, króla Węgier i Gertrudy, rodzonej siostry św. Jadwigi Śląskiej. W wieku 4 lat została zaręczona z Ludwikiem IV, synem Hermana, hrabiego-palatyna saskiego i landgrafa Turyngii. Zamieszkała wtedy na zamku swego narzeczonego w Wartburgu. Od najmłodszych lat cechowała ją głęboka religijność, skłonność do ćwiczeń ascetycznych i wrażliwość na potrzeby biednych. W wieku 14 lat poślubiła Ludwika. Z tego bardzo kochającego się małżeństwa przyszło na świat troje dzieci: Herman, Zofia i Gertruda. Mimo niechęci ze strony rodziny męża, Elżbieta hojnie wspierała chorych, biednych i pokrzywdzonych. Legenda głosi, że kiedyś została przyłapana, gdy po kryjomu wynosiła biednym chleb, zawinięty w połę płaszcza. Gdy kazano jej pokazać, co ukrywa, w płaszczu ukazały się róże, choć była wtedy zima. Po zaledwie 6 latach małżeństwa, Ludwik zmarł na febrę podczas wyprawy krzyżowej. Z powodu narastającej wrogości otoczenia, Elżbieta wraz z dziećmi opóściła Wartburg i po wielu trudach i przeciwnościach osiadła w Marburgu, gdzie mieszkał jej spowiednik, Konrad. W Wielki Piątek złożyła ślub wyrzeczenia się świata. Dzieci oddała na wychowanie, a sama bez reszty poświęciła się dziełom miłosierdzia. Pielęgnowała chorych w założonym przez siebie szpitalu p. w. św. Franciszka. Zmarła z wyczerpania 17 listopada 1231r. Została kanonizowana w Peruggi w 1235r. Na ikonie św. Elżbieta przedstawiona jest w stroju królewskim. W rękach trzyma chleb i zawinięte w połę płaszcza róże, co nawiązuje do legendy o jej dobroczynności. Oczy ma zwrócone w stronę tabernakulum (ikona przeznaczona jest do kaplicy), ponieważ całym sercem zwrócona była ku Bogu. Jej głowę otacza złoty nimb – symbol świętości. Złote tło symbolizuje przebywanie w blasku Bożego światła.

Ikona wykonana w pracowni klasztoru
Mniszek Benedyktynek w Żarnowcu

Obejrzyj więcej naszych ikon i prac artystycznych

Odwołujemy Rekolekcje Weekendowe do końca roku 2020

Drodzy Przyjaciele naszego Opactwa!

W związku z rozwijającą się na nowo z wielką siłą pandemią Covid -19 odwołujemy wszystkie Benedyktyńskie Rekolekcje Weekendowe do końca bieżącego roku.

Uczestnikami tych spotkań są zawsze osoby z różnych stron Polski i nie tylko. Wszyscy Rekolektanci dotychczas wzorowo stosowali się do epidemicznych obostrzeń i zachowywali dystans na posiłkach i w kaplicy, nosili maseczki i dezynfekowali ręce.

Jednak nasz powiat pucki jest aktualnie w strefie czerwonej, z czego wynika bardzo ograniczona ilość osób, jakie mogą przebywać w kaplicy. Nasz klasztor nie jest zbyt przestronny i ostatecznie bliskość fizyczna jest nieunikniona, więc mając na uwadze dobro naszych Gości, a także naszych Sióstr Seniorek, taka decyzja.

Zapewniamy o modlitwie w intencji każdej i każdego, kto zgłosił swe pragnienie uczestnictwa w rekolekcjach. Cieszymy się, że ta wspólnota rekolekcyjna tak się rozszerza.

Zachęcamy do czytania i słuchania konferencji z naszej czytelni na stronie. W grudniu, obserwując rozwój wydarzeń związanych z epidemią, spróbujemy ustalić terminy rekolekcji na 1. półrocze A.D. 2021.

Pozostając w łączności modlitewnej z Wami, życzymy wszystkim dużo zdrowia i pokoju serca. Umacniajmy się wzajemnie niosąc pocieszenie i pomoc potrzebującym i przygnębionym. Niech i w tym trudnym czasie Pan będzie uwielbiony!

Rekolekcje benedyktyńskie. Terminy na 2. poł. roku 2020

Od grudnia 2017 roku organizujemy w naszym Opactwie Weekendowe Rekolekcje BenedyktyńskieOpierają się one na myślach Ojców Pustyni, Regule św. Benedykta oraz na praktyce medytacji chrześcijańskiej Lectio Divina. Odbywają się one w całkowitym milczeniu. Istnieje możliwość skorzystania z posługi sakramentu Spowiedzi oraz indywidualnych rozmów z Siostrami, jak również udziału we wspólnej modlitwie Sióstr w kaplicy zakonnej (Monastyczna Liturgia Godzin). Konferencje zostały opracowane przez naszą siostrę Małgorzatę Borkowską.

Drugi rodzaj rekolekcji, również w milczeniu, ale już bez konferencji, nosi nazwę: „Słuchaj, znaczy najpierw zamilknij”. W trakcie rekolekcji zalecamy całkowite nie korzystanie z telefonów komórkowych, w związku z tym prosimy o przywiezienie „tradycyjnych” budzików. Rozpoczęcie w piątek o godz. 18:00 i zakończenie obiadem w niedzielę ok. 15:00. (więcej…)