Nie mamy żadnych wiadomości na temat tego, z jakiego klasztoru przybyły tu pierwsze mniszki . Wiadomo, że wspólnota była od początku mieszana, słowiańsko – germańska, a w XV w. wyłącznie germańska.
Podległość klasztoru Opatowi Cystersów w Oliwie , można powiedzieć , że sięgała „aż po śmierć”, gdyż zmarłe cysterki wpisywano do oliwskiej Księgi Zmarłych. I stąd znamy imiona Sióstr. Wpisy są bez dat.
Wśród mniszek odnajdujemy np.
Adelajdę – wdowę, matkę opata oliwskiego Rudigera, który zm. 1313 r.
Dobiesławę – córkę wojewody białogardzkiego, która w 1284 r. wniosła w posagu Kartoszyno
Dorotę – kantorkę
18 zakonnic o imieniu – Elżbieta
15 mniszek o imieniu – Katarzyna
13 sióstr o imieniu Małgorzata – w tym Małgorzata Kolers z Elbląga, która przepisała Graduał (2 egzemplarze po 2 tomy).
Znamy imiona i nazwiska ostatnich cysterek, które żyły w niemal wygasłym żarnowieckim klasztorze do kasaty 1589 r., przeprowadzonej ze względu na brak rokowań na reformę i rozwój.
Pozostały po nich księgi liturgiczne, kilka rzeźb, naczynia liturgiczne oraz przesycone modlitwą i miłością do Boga i ludzi mury kościoła i klasztoru.