Już w okresie 20 – lecia międzywojennego Wspólnota benedyktynek wileńskich planowała odnowienie klasztoru w Żarnowcu. Niestety wybuch II wojny światowej pokrzyżował te plany.

Po zakończeniu wojny, w tak bardzo zmienionych warunkach politycznych, do Polski przybyła grupa 12 sióstr z przeoryszą s. Edytą Samuk OSB na czele. Siostry przyjechały z niewielkim dobytkiem i jedną kozą w bardzo szczególnym dniu 10 sierpnia 1946 roku, gdy diecezja chełmińska, która tak życzliwie przyjęła siostry, obchodzi swe patronalne święto św. Wawrzyńca. Siostry zastały opustoszały klasztor i powojenną biedę. Z wielką ufnością i gorliwością, wsparte ofiarną pomocą i życzliwością mieszkańców Żarnowca, rozpoczęły życie w tutejszym klasztorze według charyzmatu Świętego Benedykta i klasztor ożył na nowo.

Już w 1947 roku do klasztoru zgłosiły się pierwsze kandydatki.

W roku 1950 kolejne postulantki rozpoczęły nowicjat, co uwieczniła fotografia w klasztornym wirydarzu.

A także zdjęcie całej wspólnoty w ogrodzie.

W dniu 20  III 1960 odbyła się elekcja i na XII ksienię klasztoru żarnowieckiego wybrano Matkę Edytę Samuk OSB.

Rytm życia wspólnoty wyznaczała modlitwa i praca. Modlitwa liturgiczna w chórze, ale i także podczas pracy. Nadto uroczyste ceremonie liturgiczne w kościele, jak ta z roku 1963 – uroczysta konsekracja dziewic.

Siostry podejmowały pracę w gospodarstwie, przy suszeniu i układaniu torfu, który służył jako opał, w domu i przy gościach, licznie nawiedzających nasz klasztor. Siostry prowadziły też katechizację dzieci oraz działalność naukową i artystyczną.

W 17 VII 1987 odeszła do Pana śp. Matka Edyta Samuk OSB wielce kochana i zasłużona dla naszego klasztoru i całej Kongregacji Mniszek Benedyktynek w Polsce, której była wieloletnią prezeską.

26 IX 1987 ksienią klasztoru żarnowieckiego wybrano Jolantę Rzoskę OSB.

Do czasu budowy nowej kaplicy siostry modliły się latem w chórze, a zimą w malutkim oratorium na poddaszu. Od 1991 roku trwały prace przy budowie nowej kaplicy zakonnej, która została uroczyście poświęcona 8 IV 1996 roku przez Księdza Arcybiskupa Tadeusza Gocłowskiego. Kaplica jest miejscem modlitwy mniszek ale także daje możliwość wszystkim nawiedzającym nasz dom uczestnictwa w modlitwie liturgicznej oraz Adoracji.

W roku 2012  Stolica Apostolska nową przełożoną z prawem tytułu ksieni mianowała Faustynę Foryś OSB, a instalacji dokonał ówczesny nuncjusz apostolski w Polsce arcybiskup Celestino Migliore.

W latach 2016–2019 przeprowadzono prace remontowych w ramach projektu „Remont Stulecia” przy współpracy z Urzędem Gminy Krokowa oraz Unii Europejskiej.

W roku 2016 afiliowano klasztor benedyktynek w Sierpcu do Żarnowca. W związki z tym trzy siostry żarnowieckie (s. Miriam, s. Justyna, s. Agnia) przeszły do wspólnoty sierpeckiej. Siostra Miriam Pałasz została przełożoną tegoż domu.

Od 2017 roku organizowane są Rekolekcje Benedyktyńskie dla osób z zewnątrz. Rekolekcje opierają się na myślach Ojców Pustyni, Regule św. Benedykta oraz na praktyce medytacji chrześcijańskiej Lectio Divina. Odbywają się one w całkowitym milczeniu. Istnieje możliwość skorzystania z posługi sakramentu Spowiedzi św. oraz indywidualnych rozmów z Siostrami, jak również udziału we wspólnej modlitwie Sióstr w kaplicy zakonnej (Monastyczna Liturgia Godzin). Konferencje zostały opracowane przez naszą siostrę Małgorzatę Borkowską OSB. Te rekolekcyjne ćwiczenia duchowne mają być „wyjściem na pustynię”, by w ciszy doświadczyć obecności Boga. Ojcowie Pustyni oraz św. Benedykt są najlepszymi „drogowskazami” drogi do Boga, która prowadzi również przez „pustynne szlaki”.

W roku 2018 przeprowadzono remont generalny kaplicy klasztornej, która przy tej okazji otrzymuje nowe wezwanie Podwyższenia Krzyża Świętego z prawem obchodzenia uroczystości odpustowej 14 września na mocy dekretu księdza arcybiskupa Sławoja Leszka Głódzia, metropolity gdańskiego.