Aktualności

Pantokrator

Ikona Chrystusa Pantokratora to jeden z najstarszych wizerunków Zbawiciela. Greckie słowo Παντοκρατωρ  oznacza Wszechwładca, Wszechmogący.  Chrystus przestawiony jest na niej w chwale, już po Wniebowstąpieniu. Prawą rękę wznosi w geście błogosławieństwa. Trzy złączone palce symbolizują Trójcę Świętą, natomiast pozostałe dwa – podwójną naturę Jezusa – Boską i ludzką. W lewej ręce Zbawiciel trzyma bogato zdobioną Księgę Życia – Pismo święte. Ubrany jest w tunikę koloru czerwonego, który oznacza Wcielenie, a także Krew przelaną za zbawienie świata. Jest to też kolor godności królewskiej. Płaszcz w kolorze nieba symbolizuje Boskość Chrystusa, a złoty pas – klaw to symbol godności arcykapłana. Litery IC XC to skrót greckich słów Jezus Chrystus, natomiast OΩN wpisane w nimb oznaczają Jestem, który Jestem.

Ikona wykonana w pracowni klasztoru
Mniszek Benedyktynek w Żarnowcu

Obejrzyj więcej naszych ikon i prac artystycznych

16 maja 2019 w dziale Aktualności, O naszych ikonach...

O pozwoleniu na noszenie broni palnej dla zakonnic, „kieszonkowym Pinchasie dla ubogich” i laurce z piekła, czyli słów parę o gniewie w świetle Ps 119

Gniew mnie ogarnia z powodu grzeszników, porzucających Twe Prawo (Ps 119,53).

Odmawiając ten werset, nie możemy zapomnieć, że w kolejce do naszego gniewu pierwsze miejsce zajmujemy my sami. Jesteśmy bowiem jedynymi grzesznikami, których odejście od Prawa Bożego rzeczywiście widzimy; a więc i jedynymi, których wolno nam osądzać. Jeżeli s. Marcybella, odmawiając ten werset, interpretuje go tak: „Słusznie się wściekłam i nagadałam Zycie, bo ona przekroczyła zakaz reguły” – to daje dowód, że nigdy nie czytała słów Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni. Powinna raczej myśleć tak: „Panie, porzucam Twoje Prawo, ilekroć się złoszczę na Zytę; nie mam się czym chwalić; daruj i jej, i mnie”. (więcej…)

6 maja 2019 w dziale Aktualności, Czytaj...

Nasze Opactwo wiosennie i remontowo

Zapraszamy do obejrzenia aktualności z naszego życia. Remont stulecia po świątecznej przerwie ruszył na nowo. Robotnicy weszli na gościnny krużganek, w sali skarbca wymieniane są okna, prace konserwacji elewacji trwają. Kończy się remont na poddaszach krużganków. Przyroda też nie próżnuje. Sad wybucha kwieciem. W słońcu mienią się młode listki i niezapominajki. Zachęcamy, by zajrzeć do galerii remontu i naszego otoczenia.

29 kwietnia 2019 w dziale Aktualności

Zapraszamy na majowe Rekolekcje

Weekendowe Rekolekcje Benedyktyńskie – III stopień: „W sercu naszego Pana”

Termin: 10–12 maja 2019 r.

Rozpoczęcie w piątek o godz. 18:00 i zakończenie obiadem w niedzielę ok. 14:00.

Rekolekcje opierają się na myślach Ojców Pustyni, Regule św. Benedykta oraz na praktyce medytacji chrześcijańskiej Lectio Divina. Odbywają się one w całkowitym milczeniu. Istnieje możliwość skorzystania z posługi sakramentu Spowiedzi oraz indywidualnych rozmów z Siostrami, jak również udziału we wspólnej modlitwie Sióstr w kaplicy zakonnej (Monastyczna Liturgia Godzin). Konferencje zostały opracowane przez naszą siostrę Małgorzatę Borkowska. (więcej…)

26 kwietnia 2019 w dziale Aktualności

stacja XIV – Złożenie do grobu

„A Twoi oprawcy postąpili jak rolnicy: zasiali Cię w głębi ziemi jak ziarno pszeniczne, abyś stamtąd zmartwychwstał i wraz z sobą wskrzesił wielu.” (św. Efrem)

Złożenie Jezusa do grobu wyglądało jak definitywny koniec historii Rabbiego z Nazaretu, który wprawdzie mówił i czynił rzeczy niezwykłe, jednak ostatecznie uległ śmierci, jak każdy zwykły człowiek. Cóż więcej można było zrobić, niż godnie Go pochować?

Wejść w tajemnicę Wielkiej Soboty, to znaczy pozwolić Bogu, by wytrącił mi z rąk wszystkie podpórki, na których próbowałam się oprzeć i jeszcze coś zdziałać. Właśnie wtedy, głęboko pod powierzchnią zrozumienia, On przygotowuje cud zmartwychwstania. Ale to On go dokona.

Ojcze, moja bezradność jest ciężka jak grobowy kamień, który przywalił wszystkie plany i spodziewania. Ale zaczynam widzieć, że ona właśnie jest miejscem, w którym chcesz objawiać swoją chwałę. Bo to Ty jesteś Bogiem. Moim Bogiem.

Zobacz także wcześniejsze:
stacja I
stacja II
stacja III
stacja IV
stacja V
stacja VI
stacja VII
stacja VIII
stacja IX
stacja X
stacja XI
stacja XII
stacja XIII

19 kwietnia 2019 w dziale Aktualności

stacja XIII – Pieta

Wreszcie Jezusa oddali Maryi. Ale martwego. Jak okrutnie zostało potraktowane to Ciało, które wzrastało pod Jej sercem, a potem pod czujnym okiem w Nazarecie. Największa i najczystsza miłość na świecie, która ich łączyła, została ugodzona tak głęboko, jak się dało. A jednak miłość nie umarła. Przez wiarę wbrew wszelkiej logice stała się drogą czekania na zmartwychwstanie.

Maryjo, gdy przestaję widzieć jakiekolwiek rozwiązanie, weź mnie w swoje ręce i naucz trwać i wierzyć w to, co niemożliwe.

Zobacz także wcześniejsze:
stacja I
stacja II
stacja III
stacja IV
stacja V
stacja VI
stacja VII
stacja VIII
stacja IX
stacja X
stacja XI
stacja XII

16 kwietnia 2019 w dziale Aktualności