W dniach 17 – 20. października br. odbyło się jesienne spotkanie naszych Oblatów. Z różnych przyczyn obecność większości z nich była utrudniona lub wręcz niemożliwa. Jednak kilka osób przyjechało. Konferencje prowadził O. Włodzimierz Zatorski OSB z Tyńca oraz nasza S. Przeorysza Małgorzata Borkowska OSB, a nad całością przebiegu spotkania czuwała Opiekunka żarnowieckich Oblatów – S. Rafaela OSB. Oprócz wykładów z duchowości benedyktyńskiej, była też wspólna praca i rekreacja.
(więcej…)
W najstarszym istniejącym klasztorze Mniszek Benedyktynek w Staniątkach pod Krakowem, odbyło się kolejne spotkanie Rodziny Benedyktyńskiej. Temat spotkania brzmiał „Na skale Słowa Bożego”. W dniach 11– 13. października Przełożeni benedyktyńskich wspólnot żeńskich i męskich, zakonów kontemplacyjnych i czynnych, żyjących duchowością św. Benedykta, wysłuchali kilku konferencji. O. Opat Szymon Hiżycki OSB mówił na temat „Klasyczny schemat Lectio Divina odczytany nieco inaczej”. Wypowiedź o. Konrada Małysa OSB dotyczyła „Lectio Divina w życiu duchowym”, a o. Włodzimierz Zatorski OSB zreferował temat „Rola Pisma św. w Regule św. Benedykta”. (więcej…)
„To ma być moja odpowiedź w dyskusji, którą wywołała książeczka Oślica Balaama”– tymi słowami nasza siostra Małgorzata (gdzieniegdzie znana bardziej jako „Niedźwiedź”) rozpoczyna swoją najnowszą książkę Ryk Oślicy. Kolejny apel do duchownych panów. Kolejna, i znowu niewielka objętościowo, książka jeszcze dobitniej wkłada nam do ręki klucz do sposobu przeżywania wiary i mówienia o niej (i to nie tylko z ambony) – osobiste zauroczenie Osobą Boga Trójedynego. Siostra ponownie apeluje: Bóg nie po to objawia nam coś o Sobie, żebyśmy tę wiedzę wyrzucili do kosza między śmieci, ale żebyśmy ją rozważali, kochali i robili z niej podstawę naszej relacji do Niego; a tym samym także naszego postępowania wobec ludzi. W tej kolejności! Moralność musi płynąć z ukochania Boga (…). (więcej…)
Przywykliśmy chwalić człowieka, który „na każdy temat ma coś do powiedzenia”… Czy słusznie?
Cel naszej modlitwy jest odbiciem naszego celu życiowego. Czy żyjemy po to, żeby siebie zrealizować, a Pan Bóg może nam być najwyżej do tego przydatny – czy też żyjemy po to, żeby siebie oddać Bogu? Jeśli naszym powołaniem jest oddanie Bogu siebie, to Jemu trzeba pozostawić możliwość mówienia, a my musimy zamilknąć. Inaczej zagłuszymy Boga. (więcej…)
Św. Władysław I Laszlo urodził się 27 VI 1046 r. w Krakowie i wychowywał w Polsce. Syn króla węgierskiego Beli I z rodu Arpadów i córki Mieszka II. W roku 1077 wstąpił na tron Węgier. Zmarł 29 VII 1095 r. w Nitrze i został pochowany w założonej przez siebie katedrze w Wielkim Waradynie. Kanonizowany przez papieża Celestyna III w 1192 r. Na ikonie jest przedstawiony w zbroi rycerskiej, koronie i królewskim płaszczu. W prawej ręce trzyma włócznię a lewą opiera się na tarczy z herbem rodu Arpadów. Pod stopą ma leżącą buławę z Półksiężycem, atrybut przypisany Świętemu na pamiątkę zwycięstwa nad wojskami islamu. Złote tło wskazuje na świętość i przebywanie w blasku Bożego światła. Czerwona linia otaczająca aureolę i całość obrazu wskazuje na świętość i niejako „oddziela” strefę sacruod świata zewnętrznego. Biała linia obok nadaje całości charakter uroczysty. Nieodłączną częścią ikony są napisy określające kogo przedstawia ikona.
Ikona wykonana w pracowni klasztoru
Mniszek Benedyktynek w Żarnowcu
W biogramie Ludwika Mortęskiego, brata Magdaleny, czytamy, że miał on z małżeństwa z Anną Zborowską dwie córki: Zofię wydaną za Samuela Żalińskiego oraz nieznanego imienia benedyktynkę (1). W rzeczywistości miał ich trzy. Najstarsza nazywała się Magdalena; imię miała niewątpliwie po ciotce. Urodzona w roku 1594, w 1599 została oddana tejże ciotce na wychowanie; mieszkała w szkole klasztornej i tam zmarła na ospę 20 października 1605 (2). Kronika klasztorna w partii narracyjnej podaje ściśle datę, wiek, miejsce pochówku w kościele oraz inne okoliczności; w partiach rachunkowych natomiast wspomina kilka razy o 300 złotych, które jej ojciec wpłacał co roku na jej utrzymanie. Otóż edycja Szołdrskiego, która jest w praktyce jedynym miejscem kontaktu badaczy z tekstem kroniki chełmińskiej, większość partii rachunkowych pomija. Trudno się dziwić, że historyk Kościoła nie chciał podawać w nieskończoność, rok po roku, ile w dobrach klasztornych wysiano którego zboża, ile go zebrano, ile wyprodukowano masła, sera, połci słoniny itd.; chociaż historyk ekonomii ceniłby sobie takie informacje. Niestety jednak w tych pominiętych rachunkowych partiach, i tylko tam, kronika podaje mimochodem wiadomości zupełnie innego rodzaju, choćby właśnie z dziedziny genealogii; i trzeba dotrzeć do rękopisu, żeby je znaleźć. (więcej…)
W Sanktuarium Jana Pawła II w Krakowie w dn. 9–10 października odbyło się dwudniowe sympozjum zorganizowane przez cztery konferencje życia konsekrowanego w Polsce. Przebiegało ono pod hasłem Jeśli nie płoniemy, nie zapalamy. Odnowić pasję dla Ewangelii. Raz na cztery lata cztery konferencje wyższych przełożonych zakonów w Polsce spotykają się po to, aby poruszyć aktualne tematy związane z życiem zakonnym. Gościem specjalnym tego wydarzenia był sekretarz Kongregacji Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego Abp José Rodríguez Carballo OFM z Watykanu , który omówił najnowszy dokument dokument Kongregacji Młode wino, nowe bukłaki i stwierdził m.in., że Świat się zmienia i my też musimy się zmieniać, jeśli nie chcemy być jedynie strażnikami murów czy mumiami w muzeach. Wśród prelegentów była również nasza siostra Małgorzata Borkowska, która podjęła się tematu: Wymiar kontemplacyjny życia konsekrowanego. (więcej…)
Ikona ta przedstawia Chrystusa w scenie wyszydzenia, w czasie męki. Czerwony płaszcz narzucony na ramiona jest nawiązaniem do płaszcza, który rzymscy żołnierze włożyli na Chrystusa, ale też symbolizuje całe człowieczeństwo Chrystusa i Jego mękę. Złote tło symbolizuje boskość Jezusa. Na ikonie głowę Chrystusa ota-cza nimb krzyżowy, w którym wpisane są litery ΟΩΝ znaczące Ten – Który – Jest. A nad nimbem litery IC XC oznaczające Jezus Chrystus. Nimb Chrystusa i całość obrazu otacza czerwona linia, która wskazuje na świętość i niejako `oddziela` przestrzeń sacrum od świata zewnętrznego.
Ikona wykonana w pracowni klasztoru
Mniszek Benedyktynek w Żarnowcu
W ubiegłą środę, 3. 10. A.D. 2018, we wspomnienie bł. O. Columby Marmiona OSB – opata, Pan Mateusz rozpoczął roczną próbę przed złożeniem przyrzeczeń oblackich. Obrzęd odbył się w kaplicy klasztornej. Pan Mateusz otrzymał medalik św. Benedykta. Matka wygłosiła okolicznościowe słowo. Z dokonaniem aktu przystąpienia do próby oblackiej, jest połączona możliwość uzyskania odpustu zupełnego. Próba potrwa rok. Bardzo cieszymy się z tego wydarzenia i zapewniamy o modlitwie za nowego Kandydata na Oblata żarnowieckiego oraz za Jego Bliskich. Jeśli wytrwa, dołączy do już istniejącej ośmioosobowej wspólnoty – będzie 4. „Bratem – Oblatem”. Po obrzędzie w Kaplicy świętowaliśmy na wspólnej rekreacji. Więcej o oblaturze na naszej stronie.
Postać Archanioła Rafała ( Rafael- Bóg uzdrawia ) jest opisana w Księdze Tobiasza. Jest on Bożym posłańcem mającym czuwać nad podróżą młodego Tobiasza oraz uwolnić od dręczącego demona Sarę i uleczyć ze ślepoty starego Ojca Tobiasza. Jest niejako uosobieniem Opatrzności Bożej czuwającej nad wiernym i modlącym się ludem. Stąd postać Archanioła ukazuje całe piękno stworzenia; odziana jest w uroczystą szatę, posiada skrzydła symbolizujące jego duchową naturę. W lewej ręce trzyma kosz z rybą, co jest nawiązaniem do epizodu z Księgi Tobiasza, gdzie za pomocą wnętrzności złowionej ryby przynosi uwolnienie i uzdrowienie. Gest prawej ręki oznacza, że uwielbienie należy się tylko Bogu, a on sam jest tylko Bożym posłańcem.
Ikona wykonana w pracowni klasztoru
Mniszek Benedyktynek w Żarnowcu