Aktualności

Dwudziesty szósty Jarmark Cysterski za nami. Za nami to właściwie trzeci, bo trzeci raz miałyśmy przyjemność uczestniczyć w tym wyjątkowym wydarzeniu. Była okazja, żeby się nieco nawilżyć , ale na szczęście dobra atmosfera wśród uczestników przebiła się przez tę meteorologiczną. Dziękujemy za wszystkie radosne spotkania, ciepłe słowa, za zakupy zrobione na naszym stoisku. Mamy nadzieję, że słodkości Wam smakowały, książkami delektujecie się nadal, a zapach maści przypomina Wam o Żarnowcu. Do zobaczenia w przyszłym roku! Albo i wcześniej – w naszym klasztorze – Zapraszamy!

Zapraszamy do obejrzenia zdjęć w galerii.

Jak co roku w niezwykle ciepłej atmosferze upłynęło nam świętowanie Uroczystości Ojca naszej rodziny zakonnej. Na uroczystej Mszy świętej, oprócz naszej Wspólnoty i zaprzyjaźnionych kapłanów, zgromadzili się nasi przyjaciele, oblatki, goście, a także liczna grupa rodzin z dziećmi, przybyła z Białogóry. W homilii ks. Stanisław przypomniał, że choć charyzmat naszego zakonu kojarzony jest z hasłem „ora et labora” – módl się i pracuj, to jednak jest to zawołanie nadane nam w znacznie późniejszych czasach niż te, gdy powstawał nasz zakon i określa właściwie to, co z naszego życia widać na zewnątrz. Natomiast główną myślą, jaka płynie z Reguły św. Benedykta, jest „aby we wszystkim był Bóg uwielbiony”. To właśnie te słowa określają cel naszego życia.

Po Mszy świętej dzieci otrzymały medaliki św. Benedykta oraz cukierki. Dalsze świętowanie w rodzinnej atmosferze trwało na krużganku przy małym co nieco.

Dziękujemy za wszystkie życzenia i pozdrowienia, które napłynęły do nas różnymi drogami. Niech św. Benedykt prowadzi nas wszystkich do Nieba!

Zachęcamy do zajrzenia do galerii zdjęć z uoczystości.

 Gdy nadszedł koniec dawnego porządku

I nowa ziemia rodziła się w bólu,

Stanąłeś, ojcze, na czasów granicy,

By chronić dobro.

Od 30 czerwca do 2 lipca miały miejsce kolejne dni skupienia żarnowieckich oblatów. Rozpoczęły się nieszporami. Następnie po przywitaniu uczestników i rozlokowaniu po pokojach, odbyło się spotkanie organizacyjne, a po nim kolacja z rekreacją. Po komplecie wysłuchaliśmy on-line pierwszej konferencji ojca Opata, Szymona Hiżyckiego. Pierwsza konferencja oraz dwie kolejne, w sobotę i niedzielę, dotyczyły odczytania dwunastego rozdziału Ewangelii według świętego Mateusza w kluczu zachęty do naśladowania Pana Jezusa w Jego człowieczeństwie. Po konferencji, za zgodą Matki Ksieni, która pozwoliła na przerwanie silentium sacrum, spędziliśmy wspólny wieczór na rozmowach w kawiarence Zacisza św. Benedykta. Z radością można powiedzieć, że frekwencja dopisała i mogliśmy cieszyć się obecnością dawno nie widzianych przyjaciół. Sporo czasu na tym spotkaniu zajęła dyskusja o Statutach Oblatów, ich treści i formie oraz o naszych indywidualnych doświadczeniach dotyczących odmawiania Liturgii Godzin i praktyki lectio divina. Sobota była dniem milczenia, pustelni. Wysłuchaliśmy dwóch konferencji. Pierwszą, która odbyła się w południe, poprowadziła siostra Małgorzata Borkowska, drugą ojciec Opat. Siostra Małgorzata mówiła o modlitwie, o tym, że świat powstał z modlitwy Syna do Ojca i dla modlitwy Syna i naszej. O tym, że modlitwa musi obejmować całe życie, być świadomością Bożej obecności, obecności wobec wszechobecnego. Wieczorem wspólnie adorowaliśmy Najświętszy Sakrament. W programie dnia oczywiście nie zabrakło pracy, pomagaliśmy przy inwentaryzacji zabytkowych ornatów i dalmatyk diakońskich, których historia niekiedy sięgała aż XIV i XV wieku, sprzątaniu skarbca, plewieniu grządek kwiatowych w wirydarzu, pakowaniu kartek i drobnych pamiątek do sklepiku klasztornego. Iście benedyktyńską cierpliwością wykazały się siostry oblatki, obierając worek ziemniaków. W niedzielę, na przedpołudniowym spotkaniu z siostrami można było podzielić się refleksjami z rekolekcji oraz przemyśleniami dotyczących oblatury. Padły propozycję, aby na kolejnych spotkaniach poświęcić czas na statut, doskonalenie posługiwania się brewiarzem monastycznym i naukę śpiewów chorałowych. Przed obiadem wysłuchaliśmy ostatniej konferencji ojca Opata. Cieszymy się bardzo, gdyż dołączyły do nas dwie panie, Agnieszka i Grażynka, z których jedna już poprosiła o przyjęcie do oblatury.

Oblatka Żarnowiecka

Wakacje wakacjami, a remonty remontami. Prace na dachu dawnej obory trwają i przynoszą solidnie wyglądające efekty. Oczyma wyobraźni widzimy już przytulne i zaciszne (jak sama nazwa wskazuje) pojedyncze pokoiki, które tam powstaną, a w których nasi rekolektanci będą mogli znaleźć upragnioną ciszę i miejsce przebywania sam na sam z Panem. Wciąż jesteśmy zdumione tym, jak poszukiwanym i cenionym darem są miejsca ciche i spokojne, i jak bardzo ich potrzeba. Dziękujemy wszystkim wspierającym budowę tego dzieła. W czerwcu na konto budowy Zacisza św. Benedykta wpłynęło 2.909 zł. Odwdzięczamy się naszym Dobroczyńcom serdeczną modlitwą!

Dane osobowe podane na niniejszej stronie będą wykorzystane WYŁĄCZNIE w celu przeprowadzenia procesu płatności.

Zapewniamy o naszej stałej modlitwie w intencji wszystkich Dobroczyńców naszego Opactwa. Wierzymy, że radość z wypełnienia słów Jana Pawła II, iż człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, czym dzieli się z innymi, staną się również Państwa udziałem.

Z wyrazami szacunku

Matka Faustyna Foryś OSB

To dopiero pierwszy tydzień wakacji, a już odwiedziły nas 3 grupy młodzieży, uszczęśliwionej zakończeniem roku szkolnego i rozpoczęciem wakacyjnej przerwy. Z różnych stron, z różnych wspólnot, ale wszyscy z pragnieniem czegoś więcej w życiu.

Już w piątek, zaraz po zakończeniu roku szkolnego przyjechała do nas Wspólnota Młodych JEDNO z Wejherowa, z parafii oo. Franciszkanów, ze swoim opiekunem o. Bartłomiejem OFM.

Z Gniezna przyjechali do nas przebywający na obozie w Nadolu chłopcy, którzy jako ministranci i lektorzy służą w Liturgicznej Służbie Ołtarza w parafii bł. Radzyma Gaudentego. Ich opiekunem jest ks. Krzysztof, brat naszej s. Marii. Więcej zdjęć z ich odwiedzin można zobaczyć w Galerii.

A wczoraj spotkałyśmy się z przeżywającą w Żarnowcu swoje rekolekcje Wspólnotą Młodzieży PANda z parafii św. Józefa w Gdyni – Leszczynkach. Ten w kapeluszu to ks. Paweł Maj, ich duszpasterz.

Dziękujemy Wam bardzo za piękne spotkania, za świadectwo Waszej pełnej entuzjazmu wiary i oddania Panu Bogu. Życzymy, by Wam ta radość z życia w przyjaźni z Panem nigdy nie przeszła, ale dojrzewała i owocowała. Dobrze, że jesteście!

W słoneczny czerwcowy weekend odbyły się w naszym Domu ostatnie przed wakacyjną przerwą Benedyktyńskie Rekolekcje Weekendowe – bez konferencji. Piękna, letnia pogoda sprzyjała odpoczynkowi na świeżym powietrzu, a także pewnej dawce pracy na łonie natury. Tym razem nasi rekolektanci mieli możliwość spróbować sił w robieniu ciasteczek wykręcanych przez maszynkę (jak to było widać w programie Remigiusza Rączki Klasztorne smaki), krojeniu botwinki, koperku i zrywaniu czereśni. Nie zabrakło czasu adoracji Najświętszego Sakramentu, wspólnej modlitwy Liturgią Godzin, rozmów indywidualnych i przede wszystkim ciszy. Ufamy, że odpoczynek od słów, dźwięków, a nade wszystko czas bliskości z Panem, wyda owoce i umocni Was po powrocie do codzienności. W Galerii można zobaczyć kilka zdjęć z tych wydarzeń.

W poprzedni weekend miałyśmy okazję gościć wesołą grupę dzieci z Sierpca – poopiecznych Stowarzyszenia W TROSCE O RODZINĘ na Wzgórzu Loret w Sierpcu, które działa przy klasztorze naszych Sióstr. Dzieci przyjechały wraz z Księdzem Proboszczem, opiekunami i dwiema mamami. Organizatorzy – wspaniali ludzie, którym leży na sercu dobro rodzin, którym w życiu jest bardziej „pod górkę”, zapewnili gromadce wiele atrakcji: wycieczki nad morze, nad Jezioro Żarnowieckie, zwiedzanie Oceanarium w Gdyni, wspólne oglądanie wartościowych filmów. Był też czas na pomoc w pracach w naszym klasztorze i ognisko z kiełbaskami. Cieszymy się, że dzieci mogły spędzić u nas trochę radosnego czasu i mamy nadzieję, że wywiozły stąd miłe wspomnienia. Zdjęcia z ich pobytu można obejrzeć w Galerii.

Podczas nabożeństw czerwcowych śpiewamy Litanię do Najświętszego Serca Pana Jezusa. W kolejnych wezwaniach tej modlitwy: Serce Jezusa, Świątynio Boga; gorejące Ognisko miłości; cierpliwe i wielkiego miłosierdzia; w którym sobie Ojciec bardzo upodobał… medytujemy miłość jaką jesteśmy ukochani przez naszego Pana.