Aktualności

Zapraszamy do uczestnictwa w Rekolekcjach indywidualnych w naszym Opactwie

Otwieramy taką możliwość, gdyż często brakuje miejsc na Weekendowe Rekolekcje Benedyktyńskie organizowane u nas w grupach w określonym terminie.

Zaletą dodatkową takich rekolekcji indywidualnych jest to, że mogą trwać nieco dłużej i w uzgodnionym terminie (według potrzeby własnej – max. tydzień). Jedynie w okresie Adwentu i Wielkiego Postu, zgodnie ze zwyczajem wspólnot klauzurowych, nie przyjmujemy Gości.

W czasie rekolekcje istnieje możliwość wysłuchania nagrań konferencji autorstwa siostry Małgorzaty Borkowskiej OSB (zalecamy 2 konferencje dziennie) oraz odbycia Lectio Divina. Wszystkie materiały są na bazie Weekendowych Rekolekcji Benedyktyńskich (części I–III). Nagrania udostępniamy na naszych aparatach MP3 ( prosimy o zabranie własnych słuchawek). Prosimy także nie kopiować plików! Zachęcamy do nie korzystania w trakcie rekolekcji z telefonu komórkowego. Zatem przyda się tradycyjny budzik!!!

W naszej klasztornej kaplicy codziennie jest sprawowana Msza św. Także Monastyczna Liturgia Godzin, która płynie od rana do wieczora niezależnie, czy są Goście z nami czy nie, więc serdecznie na nią zapraszamy i zachęcamy do włączenia się w uwielbienie Boga. Poniżej możliwość posłuchania Nieszporów, które śpiewamy po łacinie. Plan dnia tutaj.

W trakcie trwania rekolekcji zapraszamy też do włączenia się w nasze codzienne prace, one także mają ważne znaczenie dla prawidłowego rozwoju całego człowieka: ora et labora (módl się i opracuj)! Przez pracę uczymy się znajdować Bożą obecność w codzienności, a św. Benedykt w Regule uczy : Bezczynność jest wrogiem duszy.

Niestety podczas posiłków przy stole w refektarzu, kiedy jest się z innymi naszymi Gośćmi, którzy przyjechali nie na rekolekcje, ale np. w odwiedziny, trudno jest wymagać ogólnego milczenia. Jednocześnie zachęcamy do ciszy i milczenia indywidualnie. Można poprosić o spożywanie posiłków w osobnym pomieszczeniu.

W ciągu całego pobytu można skorzystać, i do tego bardzo zachęcamy, z posługi kapłańskiej (spowiedź lub rozmowa duszpasterska). Mamy na miejscu kapelana. Można także porozmawiać z którąś z nas.

Zgłoszenia na Rekolekcje indywidualne przyjmuje Zapisy: s. Weronika OSB (kom: 881 003 758 lub mail: rekolekcje@benedyktynki-zarnowiec.pl, proszę w tytule maila napisać: Rekolekcje indywidualne/imię/termin. Należy czekać aż zostanie wysłany mail z odpowiedzią lub w przypadku zostawienia nr tel. odpowiedź na komórkę).

Mimo jesiennej aury prace przy drugim budynku Zacisza św. Benedykta posuwają się naprzód. Ściany bez dachu co prawda wyglądają nieco dziwnie, ale to taki etap, potrzebny, by iść z remontem dalej. Dziękujemy wszystkim, którzy wspierają nas w tej budowie. We wrześniu na konto Zacisza wpłynęło 5.283 zł. Odwdzięczamy się pamięcią w modlitwie!

Dane osobowe podane na niniejszej stronie będą wykorzystane WYŁĄCZNIE w celu przeprowadzenia procesu płatności.

Zapewniamy o naszej stałej modlitwie w intencji wszystkich Dobroczyńców naszego Opactwa. Wierzymy, że radość z wypełnienia słów Jana Pawła II, iż człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, czym dzieli się z innymi, staną się również Państwa udziałem.

Z wyrazami szacunku
Matka Faustyna Foryś OSB
z Siostrami

W sobotę 24. września br. przeżywaliśmy we Wspólnocie Sióstr i Oblatów ceremonię rozpoczęcia roku próby przez 3 Panie : Marzenę, Joannę i Anettę. Od tego dnia weszły one na drogę duchową wg. wskazań św. Benedykta. W tym specjalnym czasie będą poznawać Regułę św. O. Benedykta, wdrażać się do modlitwy Liturgią Godzin. Mają też regularnie czytać Pismo święte i utrzymywać kontakt z naszym klasztorem. Jest to czas by, wypróbować, czy ich pragnienie dołączenia do Oblatów żarnowieckich jest mocne i trwałe. Podczas ceremonii Matka odebrała od kandydatek pisemną prośbę o przyjęcie. Jako umocnienie na tej drodze, każda z naszych nowych kandydatek otrzymała medalik św. Benedykta. Powierzamy Oblatki – nowicjuszki opiece naszego świętego Założyciela i Jego św. siostry Matki Scholastyki. Niech Bóg będzie we wszystkim uwielbiony!( Więcej zdjęć w galerii.)

Rozpoczęłyśmy kolejny cykl trzyczęściowych rekolekcji benedyktyńskich z konferencjami. 

Piętnaście osób z całej Polski, wzięło udział w pierwszej części rekolekcji p.t. „Wypłyń na głębię.” Przez weekend uczestniczyli w życiu modlitwy wraz z naszą Wspólnotą.  Liturgia godzin, Eucharystia, adoracja, medytacja Pisma świętego,  lektura duchowa były treścią tych dni. Rekolektanci wysłuchali także 5 konferencji ascetycznych. Były jeszcze dla chętnych dyżury sprzątania po posiłkach – jak we wspólnocie. A wszystko w milczeniu, które dla początkujących w życiu duchownym, nie zawsze jest łatwe, nawet przez – tylko 2 dni. Wyjeżdżali z Opactwa z uśmiechem, pełni wrażeń i uspokojeni, z bagażem łask i Bożych darów, ale także z nowymi lekturami ku umocnieniu z naszej księgarenki monastycznej. Niech Bóg będzie we wszystkim uwielbiony! (więcej zdjęć z wydarzenia w galerii )

Prowadzi: s. Małgorzata Borkowska OSB i ks. Janusz Bujak

Termin: 14–17 listopada 2022 r.

Zapisy: s. Weronika OSB (tel. 881 003 758 lub na adres e-mail: rekolekcje@benedyktynki-zarnowiec.pl )

Powołanie zakłada relację osobową: ktoś woła, ktoś jest wołany. Nie wolno obierać życia kapłańskiego czy zakonnego bez świadomości tej relacji, bez świadomości wezwania ze strony Boga i bez woli odpowiedzi z naszej strony.

Świętujemy Podwyższenie Krzyża Świętego. U nas od kilku lat jest to uroczystość, bo takie jest wezwanie naszej kaplicy.

W tym dniu, podobnie jak w Wielki Piątek, nasza uwaga koncentruje się na Krzyżu Chrystusa. Jednak charakter tego dnia jest inny niż Wielkiego Piątku, kiedy rozważamy mękę naszego Pana. Dziś patrzymy na Krzyż pełen chwały, jaśniejący nad światem jako znak zwycięstwa, triumfu, naszej chluby.

Liturgia Słowa zestawia znak Chrystusowego Krzyża z miedzianym wężem, który na pustyni Bóg nakazał Mojżeszowi umieścić na wysokim palu, aby ukąszeni przez węże izraelici, spoglądając na niego, odzyskali zdrowie. Jadowity wąż, który budził przerażenie, niósł cierpienie i śmierć i był karą za grzech szemrania, ten sam wąż miał być od teraz znakiem ocalenia. Pan Bóg uzdrawiał ludzi, każąc im wpatrywać się w to, czego się najbardziej bali, co ich niszczyło, co było ich wrogiem i konsekwencją buntu przeciw Niemu.

Adorując Krzyż Chrystusa możemy kontemplować przedziwny Boży zamysł, Jego pedagogię, która ze znaku porażki i przekleństwa uczyniła znak Zbawienia. Jesteśmy zaproszeni, by podążać za tym Znakiem jak dumni rycerze po zwycięskiej bitwie za sztandarem. By ufać, że Jego moc jest źródłem siły na nasze większe i mniejsze zmagania.

W pierwszych dniach września odbyły się kolejne Weekendowe Rekolekcje w ciszy. 15 uczestników przyjechało w różnych stron Polski i nie tylko. Były też osoby z zagranicy, w tym 2 Panie narodowości ukraińskiej. Wszyscy przybyli do Opactwa z pragnieniem skupienia, modlitwy i wyciszenia. Część naszych gości mogła już skorzystać z noclegu w nowym budynku Zacisza św. Benedykta. W czasie weekendowego skupienia Rekolektantki i Rekolektanci uczestniczyli w codziennej Eucharystii, Monastycznej Liturgii Godzin, adoracji Najświętszego Sakramentu. Czas pomiędzy wspólną modlitwą i pracą wypełniali wg. własnych potrzeb – lekturą, spacerem, odpoczynkiem. Była też – jak zawsze – możliwość skorzystania z Sakramentu pokuty oraz rozmowy z siostrą. Spowiedź św. odbywała się w Spowiednicy – w Zaciszu. Każdy z uczestników miał też dostęp do kapliczki w nowej części domu gości. W ramach propozycji pracy ręcznej było: pestkowanie śliwek z naszego sadu, przygotowanie listków lubczyku do zamrożenia oraz do suszenia listków mięty ogrodowej. Dwie Panie pakowały medaliki św. Benedykta oraz reprodukcje ikon do sprzedaży. Grupa wykonała zamierzony plan pracy w 100%. Mimo, że osoby się przedtem nie znały, współpraca przebiegała w radosnej atmosferze, z dużym zaangażowaniem i ofiarnością. Wszystko oczywiście w ścisłym milczeniu, ale z uśmiechem. W wyznaczonym na pracę czasie udało się jeszcze wspólnie posprzątać wszystko po zakończeniu prac. Na zakończenie Rekolekcji wszyscy uczestnicy składali świadectwo o otrzymanych łaskach – Niech Bóg będzie we wszystkim uwielbiony! Zapraszamy do galerii zdjęć z rekolekcji.

Jak widać na zdjęciu remont kolejnej części Zacisza św. Benedykta ruszył pełną parą. Na razie budynek bez dachu (bo w chwili obecnej już cały jest zdjęty) wygląda trochę przerażająco, ale uwierzcie, że na tym się nie skończy 🙂 Przystosowanie do użytku wymaga naprawdę gruntownego przebudowania, stąd takie widoki.

A w sierpniu na konto budowy Zacisza wpłynęło 4.434 zł. Serdecznie dziękujemy naszym dobroczyńcom i zapewniamy o modlitwie!

Dane osobowe podane na niniejszej stronie będą wykorzystane WYŁĄCZNIE w celu przeprowadzenia procesu płatności.

Zapewniamy o naszej stałej modlitwie w intencji wszystkich Dobroczyńców naszego Opactwa. Wierzymy, że radość z wypełnienia słów Jana Pawła II, iż człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, czym dzieli się z innymi, staną się również Państwa udziałem.

Z wyrazami szacunku
Matka Faustyna Foryś OSB
z Siostrami

Ruszyły prace remontowo-budowlane w zabytkowej oborze przy naszym Opactwie. Na początek demontaż dachu. Tak to już jest, że aby zrobić coś nowego, trzeba czasem pozbyć się starego. A dach obory groził zawaleniem, więc się do pozbycia zdecydowanie kwalifikował. No i pomysł zaadaptowania budynku na Zacisze św. Benedykta. Pierwszy budynek Zacisza gotowy i już służy Gościom i Rekolektantom. Przyszedł czas na kolejny budynek, a w nim kolejne pomieszczenia.

Zobaczcie w Galerii aktualny stan obory i początek remontu.

Dane osobowe podane na niniejszej stronie będą wykorzystane WYŁĄCZNIE w celu przeprowadzenia procesu płatności.

Zapewniamy o naszej stałej modlitwie w intencji wszystkich Dobroczyńców naszego Opactwa. Wierzymy, że radość z wypełnienia słów Jana Pawła II, iż człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, czym dzieli się z innymi, staną się również Państwa udziałem.

Z wyrazami szacunku
Matka Faustyna Foryś OSB
z Siostrami

Kaplica domowa

pw. Najświętszej Maryi Panny – Matki Miłosierdzia

W  Zaciszu św. Benedykta powstanie kaplica domowa. Ufamy, że umożliwi naszym Rekolektantom i Gościom modlitwę także i w tym miejscu, oprócz wspólnej liturgii z nami w naszej kaplicy zakonnej. Tym wezwaniem nowej kaplicy chcemy nie tylko zawierzyć całe dzieło budowy i wszystkich naszych przyszłych Odwiedzających Matce Jezusa, ale też nawiązać do Wilna, skąd przyszły nasze Siostry po wojnie w 1946 roku. To One wskrzesiły życie monastyczne na Pomorzu i odbudowały zrujnowany klasztor żarnowiecki. Marka Edyta Samukówna, pierwsza ksieni powojenna, mniszka wileńska, rozpoczęła budowę tzw. Białego Domku z zamiarem, by służył on naszym Gościom. Teraz Jej pragnienie serca, ufamy, spełni się… Prosimy też Boga, by ten nowy Dom, Zacisze św. Benedykta, stał się Domem Miłosierdzia dla Wszystkich Przychodzących… przychodzących do Matki Miłosierdzia po wskazania, jak iść właściwą droga życia.

Videoprezentacja o naszym Opactwiehttps://www.youtube.com/embed/ma5diNzAs9w?feature=oembed

Media o Zaciszu:

• KAI
• Wiara.pl
• Benedyktyni z Tyńca
• Gość Niedzielny
• Stacja7
• Radio Gdańsk
• Radio Plus

Aż trudno uwierzyć, ale to już się stało! Długie miesiące wytężonej pracy na przeróżanych szczeblach, całego sztabu wspaniałych Ludzi dobrej woli, którzy pomagali jak mogli i Zacisze świętego Benedykta (a dokładniej: pierwszy jego budynek) zostało uroczyście poświęcone.

To był piękny i niezapomniany dzień. Rozpoczęliśmy mszą świętą w naszej zakonnej kaplicy, której przewodniczył J.E. ks. abp Tadeusz Wojda, a współcelebrowali zaprzyjaźnieni kapłani. Panowała dosłownie gorąca atmosfera, ale na szczęście nikt nie zemdlał. Po skończonej celebracji wraz z licznie przybyłymi gośćmi, wśród których byli także przedstawiciele naszych władz lokalnych, kierujący budową, dobroczyńcy i przyjaciele, udaliśmy się do Zacisza św. Benedykta.

Ks. Arcybiskup w kaplicy odmówił modlitwę poświęcenia kaplicy, a także całego budynku, a następnie pokropił pomieszczenia na wszystkich piętrach. Kolejnym etapem było poświęcenie nowej Drogi Krzyżowej w naszym ogrodzie. Następnie, po wspólnym zdjęciu przed wejściem do klasztoru, ostatnim etapem świętowania był wspólny obiad na krużganku, gdzie na szczęście działa porządna, gotycka klimatyzacja (wszystkim życzymy takich murów!), a atmosferę dodatkowo złagodziły lody.

Dzieło budowy Zacisza świętego Benedykta, któremu, jak doświadczamy, Pan Bóg od początku błogosławi na przeróżne sposoby, zostało Jemu powierzone. Ufamy, że będzie przynosiło dobre owoce w życiu tych, którzy będą z niego korzystać, że – jak powiedział w homilii ks. Arcybiskup, nawiązując do słów z Księgi Ezechiela, – będzie miejscem ożywiania „wyschniętych kości” w sercach tych, którzy tu przybywają.

Zachęcamy do obejrzenia Galerii zdjęć, za które serdecznie dziękujemy pani Magdzie!