Aktualności

Każdy kapłan każdego roku ma taki czas, kiedy odkłada swoje działanie, choćby najbardziej pożyteczne i owocne, i wyrusza na rekolekcje. Nie prowadzić, ale słuchać. W tym roku dziewięciu z nich wybrało Benedyktyńskie Rekolekcje Kapłańskie w Żarnowcu. Na kilka dni usiedli w ławkach i słuchali. Mówiła s. Małgorzata i mówił ks. Tomasz z Białogóry. I mówił Bóg w głębi ich serc, gdy adorowali Najświętszy Sakrament, wsłuchiwali się w ciszę, uczestniczyli w Liturgii Godzin, spacerowali po okolicy. I gdy kręcili ciasteczka i łupali orzechy. A co mówił? To już ich tajemnica.

Co ciekawe: rekolekcje zaczęły się jesienią, a skończyły w zimie, gdy płatki śniegu jak delikatne znaki Bożej łaski przykryły brunatną ziemię lekkim białym puszkiem.

A potem ruszyli z powrotem do swoich parafii, szkół, do młodzieży, chorych, zagubionych, do różnych zadań, do wszystkich owieczek, dla których są pasterzami. Żeby dalej prowadzić je do Jedynego Pasterza.

Dobrze było pobyć z Wami, drodzy Kapłani, przed Panem, razem się modlić i razem milczeć. Będziemy dalej Go prosić, by Was prowadził tak, jak chce.

Więcej zdjęć w Galerii.

W miniony weekend odbyły się ostatnie w tym roku Weekendowe Rekolekcje Benedyktyńskie. Ich uczestnicy, ukryci w Zaciszu św. Benedykta przed jesiennym zimnem i wiatrem, a w Sercu Jezusa przed zgiełkiem codzienności, rozważali tajemnice relacji między Bogiem Ojcem i Synem w Duchu Świętym. Zanurzeni w ciszę, ogarnięci Bożą obecnością, zapatrzeni w Najświętszy Sakrament, zasłuchani w słowa psalmów dali się prowadzić Bożej łasce. Życzymy, aby ten czas wytchnienia przy Bożym Sercu był dla Was umocnieniem na kolejne dni w miejscach, w których Was Pan Bóg postawił.

Zacisze św. Benedykta jest pełne zakamarków i miejsc o różnym charakterze. Jest tam kaplica, gdzie goście w każdej chwili mogą złożyć zmęczone, obciążone głowy na Sercu Pana Jezusa, jest kawiarenka, gdzie ręce ogrzewają się na ściankach kubka pełnego aromatycznej herbaty lub kawy, są pokoje mniejsze i większe, wypełnione drogocenną ciszą. A dziś na zdjęciu widać pomieszczenie, w którym Boże Miłosierdzie dostępne jest w niewiarygodnych wprost ilościach. Nazywamy je spowiednicą. Dobrze znają je rekolektanci, ale też inni goście, których natchnienie Bożej łaski tam przyprowadziło, pozwoliło doświadczyć powstania, a właściwie podniesienia, odnowienia serca. To pomieszczenie o naprawdę strategicznym znaczeniu.

Budowa Zacisza, jego kolejnych ważnych pomieszczeń trwa. W październiku na konto tego dzieła wpłynęło 7.160 zł. Serdecznie dziękujemy za wszystkie wpłaty i wszelkie wsparcie. Niech Pan Bóg wynagrodzi potrzebnymi łaskami.

Dane osobowe podane na niniejszej stronie będą wykorzystane WYŁĄCZNIE w celu przeprowadzenia procesu płatności.

Zapewniamy o naszej stałej modlitwie w intencji wszystkich Dobroczyńców naszego Opactwa. Wierzymy, że radość z wypełnienia słów Jana Pawła II, iż człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, czym dzieli się z innymi, staną się również Państwa udziałem.

Z wyrazami szacunku

Matka Faustyna Foryś OSB

W miniony piątek 14 rekolektantów mimo jesiennego zimna i szarugi dotarło na żarnowiecki koniec świata, by nieco odpocząć od reszty tego świata i zatrzymać się w codziennym zabieganiu w Bożej Obecności. Były to rekolekcje w ciszy, bez konferencji. A więc sam Pan przemawiał i wlewał w serca to, czego komu potrzeba. Oprócz adoracji Najświętszego Sakramentu, Liturgii Godzin, chwil spaceru i odpoczynku był też czas na pracę. Chętni kręcili ciasteczka, wycinali etykietki na pudełeczka z maściami i łupali orzechy. Czas wyciszenia tradycyjnie zakończył się dzieleniem rekolekcyjnymi owocami i serdecznymi pożegnaniami. Niech Pan Bóg prowadzi Was dalej w swojej Obecności i daje się znaleźć także pośród codziennych zdarzeń.

Więcej zdjęć w Galerii.

Każda i każdy z nas kogoś już w życiu pożegnał, stracił. Ile pamiętamy osób żyjących obok nas, z nami w bliskości czy trochę w oddali, których już nie ma wśród nas? Ci najbliżsi – rodzice, dziadkowie, rodzeństwo, ciocie i wujkowie, kuzyni i kuzynki. Z każdym rokiem jest ich coraz więcej po tej drugiej stronie życia.

Ktoś powiedział, że otaczamy czcią relikwie świętych, bo to byli ludzie przeniknięci Bogiem aż do szpiku kości. Tak, święci, to ci, którzy nas pozdrawiają z wieczności i mówią z uśmiechem: “Da się, naprawdę się da! Da się żyć pięknie, nawet jeśli warunki zewnętrzne temu nie sprzyjają. Da się kochać i czynić dobro, da się powierzyć Bogu i pozwolić, by On działał. Da się stać lustrem, w którym ludzie obok zobaczą Boże Oblicze. Da się powstać po kolejnym upadku, choćby był naprawdę mocny. Da się, bo On jest Wszechmogący, bo sobie upodobał, by Jego chwałą był żyjący człowiek. Istota z krwi i kości, z całym bagażem swojego człowieczeństwa.

Kościół stawia nam świętych przed oczy, by byli naszymi trenerami, motywatorami, byśmy nie ustali w drodze, byśmy pragnęli coraz więcej, byśmy uwierzyli, że Bóg ma moc zwyciężać w nas, jeśli tylko Mu na to pozwolimy. Jeśli w ich życiu zdziałał takie rzeczy, to i w naszych może.

Odwagi! Niebo czeka i na nas! A w nim tylu wspaniałych, którzy są nam bliscy i życzą nam tej radości, która już jest ich udziałem. To jak: idziemy?

Wśród złocistych liści wirujących w ostatnich promieniach jesiennego słońca kolejna grupa ludzi spragnionych Boga przybyła w miniony piątek do Żarnowca. Z różnych miejsc, z różnymi historiami, środowiskami życia rodzinnego, szkolnego i zawodowego, przyjechali zanurzyć się w Jego obecność, bo przecież “Przyszedł dla naszego zbawienia” – jak głosi tytuł tej części rekolekcji. Szukali Go na ścieżkach psalmów w Liturgii Godzin, w milczącej bieli Hostii podczas adoracji, w treściach słuchanych konferencji i Słowie Bożym w Lectio Divina, w ciepłych podmuchach jesiennego wiatru, muskającego twarz na spacerze i w cichych uśmiechach, wymienianych z pozostałymi rekolektantami. Dał się znaleźć, przyszedł na różne sposoby, bo przecież każdy jest inny. Wiedział, czego komu potrzeba. Niech Was prowadzi dalej, na każdej z Waszych ścieżek.

Prowadzi: s. Małgorzata Borkowska OSB i ks. dr Tomasz Syldatk

Termin: 19 – 22 listopada 2024 r.

Zapisy: s. Scholastyka OSB (tel. 784 630 288 lub na adres e-mail: rekolekcje@benedyktynki-zarnowiec.pl)

„Powołanie zakłada relację osobową: ktoś woła, ktoś jest wołany. Nie wolno obierać życia kapłańskiego czy zakonnego bez świadomości tej relacji, bez świadomości wezwania ze strony Boga i bez woli odpowiedzi z naszej strony”.

W ubiegły weekend odwiedziło nasze Opactwo kilkanaście osób – uczestników rekolekcji w ciszy. Przywieźli ze sobą otwarte serca, pragnienie wyciszenia, gotowość słuchania. W klasztorze mieli możliwość zaczerpnięcia światła i łaski poprzez modlitwę Słowem Bożym podczas Liturgii Godzin, adoracji, medytacji. Była też praca ręczna w milczeniu, spacery w jesiennym słońcu, sakrament Spowiedzi św., rozmowy z mniszkami, lektura książek z biblioteczki monastycznej. Pan nie zawiódł i napełniał serca pokojem. Już wyjechali do swych domów. Niechaj za wszystko Bóg będzie uwielbiony!

Choć niebo nad Zaciszem św. Benedykta zasnute chmurami, praca wewnątrz wre. Aktualnie wykańczane są pomieszczenia dolnego piętra Betlejem, czyli dawnej obory. Jest radość z kolejnych etapów: z tego, co już zrobione i bardzo się przydaje przyjeżdżającym gościom i rekolektantom, i z tego, co – mamy nadzieję – będzie gotowe już niedługo. Dziękujemy wszystkim, którzy współtworzą z nami to dzieło, wspierając duchowo i materialnie. We wrześniu na konto budowy Zacisza wpłynęło 4.330 zł. Odwdzięczamy się modlitwą w Waszych intencjach!

Dane osobowe podane na niniejszej stronie będą wykorzystane WYŁĄCZNIE w celu przeprowadzenia procesu płatności.

Zapewniamy o naszej stałej modlitwie w intencji wszystkich Dobroczyńców naszego Opactwa. Wierzymy, że radość z wypełnienia słów Jana Pawła II, iż człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, czym dzieli się z innymi, staną się również Państwa udziałem.

Z wyrazami szacunku

Matka Faustyna Foryś OSB