Odwiedziny D.A. „Lux Cordis” z Gdańska Przymorza

W pierwszych dniach listopada gościłyśmy, kolejny już raz, młodzież akademicką z Duszpasterstwa „Lux Cordis” , które działa przy parafii p.w. św.Brata Alberta w dzielnicy Gdańsk Przymorze. Młodzi, wraz z ich duszpasterzem Ks.Mateuszem, włączyli się przez te dni w nasze życie – w modlitwę i pracę. Tym razem pomogli poukładać drewno opałowe i przygotować nasz drewniany letni domek gościnny – do zimy. Było trochę nowych osób, więc ważnymi punktami programu było spotkanie z mniszkami i rozmowa o duchowości benedyktyńskiej i życiu w klasztorze, jak i zapoznanie się z historią i pamiątkami po naszych poprzedniczkach sprzed wieków. (więcej…)

O „posolonej” drodze przez ciszę, czyli nasze rekolekcje oczami innych

Na zakończenie wrześniowych Weekendowych Rekolekcji Benedyktyńskich w naszym Opactwie odwiedziła nas ekipa „Dziennika Bałtyckiego” z zamiarem stworzenia materiału prasowego właśnie o naszych rekolekcjach. Organizujemy je dopiero niespełna dwa lata. Właściwie uczymy się je przygotowywać, stale nasłuchując głosu Ducha Świętego. Wytworzył się u nas zwyczaj, iż podczas niedzielnego obiadu już na zakończenie rekolekcji Rekolektanci kończą swoje milczenie i dzielą się doświadczeniem przeżytych właśnie co dni skupienia. Mają okazję nie tylko, by upewnić się, że na skutek ćwiczeń duchownych w ciszy nie stracili języka w buzi, ale przede wszystkim oddać chwałę Bogu swoim świadectwem wiary. I, co jest piękne i dla nas bardzo budujące, robią to bardzo chętnie. Ich słowa często nas wzruszają… (więcej…)

Sprawa „słomianej zgody”

Karol Górski w książce „Matka Mortęska”, wydanej w roku 1971, twierdzi, że Magdalena Mortęska przez ostatnie kilkanaście lat życia utrzymywała przyjazną korespondencję z Zofią Dulską, przez co niezależnie od wszelkich kontrowersji i od wrogości toruńskich zakonnic zachowała między obu klasztorami przynajmniej „słomianą” zgodę. Dowodem tej zgody są przechowane w Toruniu jej listy do Dulskiej, w liczbie czterech, z lat 1621–1624, rzeczywiście utrzymane w tonie spokojnym, nawet serdecznym; można wnioskować, że w tym samym tonie pisywała i Dulska. Wprawdzie z ostatnich siedmiu lat życia obu ksień nie ma już zachowanych żadnych listów, ale Profesor nie znał też żadnych dowodów na urwanie się tej „słomianej zgody”, więc domyślnie przedłużył ją do końca, czyli do roku 1631. (więcej…)

Matka Boża Nieustającej Pomocy

Ikona przedstawia cztery święte postacie : Dziewicę Maryję , Dzieciątko Jezus oraz świętych Archaniołów Michała i Gabriela. Postacie te opisują litery umieszczone w tle ikony : MP OY ; co jest skrótem od greckich słów MHTHP OEOY – Matka Boga. IC XC – Jezus Chrystus. Maryja została na tej ikonie przedstawiona w czerwonym płaszczu i granatowej tunice. Barwa czerwona symbolizuje naturę ludzką, zaś niebieska boską, co ma ukazywać prawdę o Bożym Macierzyństwie Maryi. Na czole i ramionach Maryi są umieszczone trzy gwiazdy – symbolizujące Jej wieczyste dziewictwo. Głowę Maryi otacza charakterystyczny dla szkoły kreteńskiej kolisty, ozdobny nimb. Oblicze Maryi jest lekko nachylone w stronę Dzieciątka Jezus trzymanego na lewej ręce. Prawą dłonią wskazuje na Jezusa. Ten typ ikony zwany jest ‘ HODOGETRIA’ – wskazująca drogę. Dzieciątko Jezus przedstawione jest w całości. Spoczywa na lewym ramieniu Matki i obiema rączkami ujmuje Jej prawą dłoń. Jezus ubrany jest w białą tunikę przepasaną złocistym pasem i tej samej barwy płaszczem. Kolor biały oznacza czystość a złota szata – królewskie panowanie. Opadający z prawej nóżki sandał pozwala dostrzec spód stopy, co może symbolizować prawdę, że będąc Bogiem jest także prawdziwym człowiekiem. Dzieciątko Jezus spogląda na Archanioła Gabriela trzymającego krzyż i koronę cierniową – symbole męki. Po drugiej stronie ikony Archanioł Michał trzyma inne narzędzia męki krzyżowej – włócznię, trzcinę z gąbką i naczynie z octem. Czerwona linia otaczająca aureolę i całość obrazu wskazuje na świętość i niejako ‘ oddziela’ strefę sacrum  od świata zewnętrznego.

Ikona wykonana w pracowni klasztoru
Mniszek Benedyktynek w Żarnowcu

Obejrzyj więcej naszych ikon i prac artystycznych

Bez konferencji i w całkowitym milczeniu też można! Pierwsze Rekolekcje benedyktyńskie: „Słuchaj, znaczy najpierw zamilknij” zakończone.

W niedzielę 28 października zakończyły się pierwsze w naszym Opactwie Rekolekcje w ciszy ” Słuchaj znaczy , najpierw zamilknij”. Przeżywało je 15 osób, w tym 2 małżeństwa. Na rozpoczęcie  Rekolektanci wysłuchali krótkiej konferencji wprowadzającej S. Małgorzaty Borkowskiej OSB – naszej S. Przeoryszy. I była to jedyna konferencja! Następne dni trwali w milczeniu i słuchaniu, a jedyne słowa, które w tym czasie wypowiadali, to były słowa modlitwy w czasie Monastycznej Liturgii Godzin i Eucharystii – jak zauważyła poruszona tą prawdą jedna z uczestniczek. Św. Benedykt uczy nas w Regule, że „bezczynność jest wrogiem duszy”, dlatego Rekolektanci mieli możliwość podjęcia wspólnej  pracy z Siostrami. Tym razem było to obieranie warzyw, przy którym, jak się później dzielili, odkryli, że i przy pracy można się modlić. Wszyscy gorliwie podjęli milczenie, ale to – czasem zmaganie się ze sobą samym, i napełniający ich serca pokój, rozświetlały ich twarze radosnym uśmiechem. Nie planowałyśmy tego specjalnie, ale akurat w tę sobotę wypadł nasz Kwartalny Dzień Pokuty – co łączy się m.in. z całodobową adoracją eucharystyczną. Niektórzy z uczestników długo w nocy trwali w Kaplicy przed wystawionym Najświętszym Sakramentem. W codziennym życiu nie zdarzają się raczej takie okazje i możliwości. Przez cały czas trwania ćwiczeń rekolekcyjnych była możliwość skorzystania z Sakramentu Spowiedzi świętej. Udostępniona była również Biblioteczka Monastyczna. Kto chciał mógł porozmawiać z którąś z nas. Po tych pierwszych Rekolekcjach (wszystkie rekolekcje odbywają się u nas w całkowitym milczeniu, ale te nie posiadały swoich konferencji tematycznych), wiemy, że taka forma ćwiczeń jest potrzebna i oczekiwana. Na pewno będziemy organizować następne – „Aby Bóg był we wszystkim uwielbiony”!

(więcej…)

Święty Józef

Święty Józef został przedstawiony na ikonie w scenie nawiązującej do opisu Ewangelii Św. Łukasza
mówiącej o ofiarowaniu Dzieciątka Jezus w świątyni Jerozolimskiej. Józef trzyma w dłoniach dwa młode gołębie, które ma złożyć w ofierze, zgodnie z Prawem Pańskim. Jest ubrany w brązowy płaszcz symbolizujący Jego pokorę oraz ciemno – niebieską tunikę, nawiązującą do tajemnicy Wcielenia Syna Bożego, wobec którego pełnił swą rolę Ojca i Opiekuna.

Ikona wykonana w pracowni klasztoru
Mniszek Benedyktynek w Żarnowcu

Obejrzyj więcej naszych ikon i prac artystycznych

O modlitwie „Ojcze nasz”…

Syn Boży przez Wcielenie, przez wkroczenie w nasz ród i kondycję, dokonał, po pierwsze, uświęcenia nas i podniesienia ku Bogu przez samą swoją obecność, przez to samo, że wołanie „Ojcze” płynie odtąd z ludzkiej ziemi, z ludzkich ust. Starożytność chrześcijańska lubiła to nazywać Jego zaślubinami z ludzkością; Jego obecność wśród nas nie jest już tylko obecnością Stwórcy i Władcy, ale (choć równie niewidzialna) obecnością Brata i Oblubieńca. Po drugie, zaczął nas uczyć swojego sposobu widzenia rzeczy i widzenia nas (M. Borkowska OSB).

Zapraszamy do wysłuchania konferencji naszej siostry Małgorzaty Borkowskiej na temat modlitwy Ojcze nasz. Są one niewielkie objętościowo, proste, ale w punkt… i to w ten centralny dla naszej modlitwy, która ma być trwaniem w Obecności Osoby Ojca. Apostołowie byli zachwyceni sposobem, jakim modlił się Jezus. Obserwowali Go. Też tak chcieli, dlatego poprosili: Panie, naucz nas modlić się (Łk 11,1). A przecież znali fragmenty Tory na pamięć, a ilość żydowskich pacierzy recytowanych z pamięci pewnie był imponująca. Tak, ale to nie było to … chcieli jak Jezus. Czemu? Nasza siostra będzie się starała odpowiedzieć nam na to pytanie. (więcej…)

Jesienne dni skupienia dla naszych Oblatów

W dniach 17 – 20. października br. odbyło się jesienne spotkanie naszych Oblatów. Z różnych przyczyn obecność większości z nich była utrudniona lub wręcz niemożliwa. Jednak kilka osób przyjechało. Konferencje prowadził O. Włodzimierz Zatorski OSB z Tyńca oraz nasza S. Przeorysza Małgorzata Borkowska OSB, a nad całością przebiegu spotkania czuwała Opiekunka żarnowieckich Oblatów – S. Rafaela OSB. Oprócz wykładów z duchowości benedyktyńskiej, była też wspólna praca i rekreacja.
(więcej…)

Zjazd Rodziny Benedyktyńskiej w Staniątkach

W najstarszym istniejącym klasztorze Mniszek Benedyktynek w Staniątkach pod Krakowem,  odbyło się kolejne spotkanie Rodziny Benedyktyńskiej. Temat spotkania brzmiał „Na skale Słowa Bożego”. W dniach 11– 13. października Przełożeni benedyktyńskich wspólnot żeńskich i męskich, zakonów kontemplacyjnych i czynnych, żyjących duchowością św. Benedykta, wysłuchali kilku konferencji. O. Opat Szymon Hiżycki OSB mówił na temat „Klasyczny schemat Lectio Divina odczytany nieco inaczej”.  Wypowiedź o. Konrada Małysa OSB dotyczyła „Lectio Divina w życiu duchowym”, a o. Włodzimierz Zatorski OSB zreferował temat „Rola Pisma św. w Regule św. Benedykta”. (więcej…)

Nowa książka naszej siostry Małgorzaty Borkowskiej – „Ryk Oślicy”

„To ma być moja odpowiedź w dyskusji, którą wywołała książeczka Oślica Balaama”– tymi słowami nasza siostra Małgorzata  (gdzieniegdzie znana bardziej jako „Niedźwiedź”) rozpoczyna swoją najnowszą książkę Ryk Oślicy. Kolejny apel do duchownych panów. Kolejna, i znowu niewielka objętościowo, książka jeszcze dobitniej wkłada nam do ręki klucz do sposobu przeżywania wiary i mówienia o niej (i to nie tylko z ambony) – osobiste zauroczenie Osobą Boga Trójedynego. Siostra ponownie apeluje: Bóg nie po to objawia nam coś o Sobie, żebyśmy tę wiedzę wyrzucili do kosza między śmieci, ale żebyśmy ją rozważali, kochali i robili z niej podstawę naszej relacji do Niego; a tym samym także naszego postępowania wobec ludzi. W tej kolejności! Moralność musi płynąć z ukochania Boga (…). (więcej…)