Nasz klasztor jest XIII-wiecznym zabytkiem klasy zerowej, w którym znajdują się bezcenne dzieła kultury i sztuki. Niestety w chwili obecnej wymaga on wielu poważnych prac remontowych, koniecznych, aby uchronić przed dalszym niszczeniem zarówno sam budynek jak i znajdujące się w nim zabytki. Jednak pilne remonty samego klasztoru to nie jedyny powód poszukiwania potrzebnych środków.
Od pewnego czasu dostrzegamy nasilające się zainteresowanie naszym klasztorem ze strony ludzi świeckich, którzy odwiedzając nas jako Goście, znajdują tutaj miejsce wyciszenia, odpoczynku, refleksji, modlitwy czy regeneracji sił psychicznych. Poprzez czas spędzony w naszym Opactwie, udział w modlitwie Wspólnoty sióstr w naszej kaplicy zakonnej, wspólną pracę z benedyktynkami, pobyt naznaczony chwilowym „odejściem” od świata, odzyskują swoją równowagę psychiczno-duchową. Widzimy, jak równowaga ta nierzadko ulega zachwianiu na skutek trudów ich codziennego życia: pracoholizm, zabieganie, hałas, poczucie wewnętrznej pustki. Okazuje się, że w tym miejscu odnajdują dla siebie pomoc.
Nasze Opactwo leży w pięknym zakątku świata – blisko Morza Bałtyckiego, kaszubskich lasów oraz pól rolnych, co pozwala naszym Gościom na obcowanie z pięknem przyrody. Do tego prowadzimy własne, choć niewielkie, gospodarstwo rolne, dzięki czemu staramy się własnymi rękami pozyskiwać zdrową żywność. Wszystko to składa się na realizację Reguły św. Benedykta, która uczy nas, by poprzez modlitwę i pracę (ora et labora) we wszystkim uwielbiać Boga (RB 57,9). Dostrzegamy, jak uczą się tego odwiedzający nas Goście.
Okazuje się, iż duchowość benedyktyńska dziś staje się dla wielu ludzi świeckich skuteczną pomocą w ich życiu. Pewnie dlatego papież Jan Paweł II zachęcał do odwiedzania wspólnot benedyktyńskich słowami: „Przychodźcie tu, by rozważać historię minioną i zrozumieć prawdziwy sens waszego ziemskiego pielgrzymowania. Przychodźcie tutaj odnajdywać pokój i pogodę, tkliwą zażyłość z Bogiem i ludźmi, ze sobą zabierać nadzieję i dobroć” (Monte Cassino, 18 V 1979).
Chęć niesienia pomocy ludziom, którzy starają się o pobyt w naszym Opactwie, obecnie natrafia z naszej strony na trudności w postaci braku wystarczającej ilości miejsc noclegowych. Nosimy się z zamiarem stworzenia odrębnego budynku – Zacisza św. Benedykta, który znajdowałby się na terenie Opactwa i pozwalałby na dłuższe zakwaterowanie Gości w klimacie ciszy i odosobnienia. Obok naszego klasztoru stoi stary i zniszczony domek z drewna z pocz. XX wieku. Dawniej służył jako pomieszczenie socjalne. Dziś po właściwej adaptacji, przebudowie oraz remoncie mógłby spełniać zadania wcześniej opisanego zacisza. Niestety koszt tej inwestycji przerasta nasze możliwości.
Ufamy, że dzięki pomocy i życzliwości z Państwa strony Zacisze św. Benedykta powstanie i będzie służyć pomocą wielu ludziom. Darowiznę na projekt można przekazać wysyłając przelew na poniższy nr konta z dopiskiem Zacisze św. Benedykta:
PL: 26 8349 0002 0010 9921 2000 0010
EUR: SWIFT: GBWCPLPP 47 8349 0002 0010 9921 2000 0020
Zapraszamy również na facebook’a o naszym remoncie lub do galerii zdjęć