Święty Benedykt, charakteryzując cenobitów, czyli mnichów, dla których napisał Regułę, mówi, że to ci, „którzy żyją w klasztorze pod wodzą reguły i opata”. Te trzy elementy – wspólnota, reguła i opat (u nas – ksieni) to wyznaczniki benedyktyńskiego życia. We wspólnocie, którą Benedykt nazywa „szkołą służby Pańskiej” uczymy się życia miłością w konkrecie codzienności.

Na co dzień nasze zajęcia to poza modlitwą przede wszystkim zwykłe prace domowe: sprzątanie, gotowanie, pranie itd., a także opieka i posługa przyjeżdżającym gościom, „których nigdy nie brakuje w klasztorze” – jak pisze św. Benedykt w Regule. Często są to bliscy z naszych rodzin i przyjaciele. Przyjmujemy też gości na indywidualne rekolekcje. Polegają one uczestnictwie w naszych modlitwach (Eucharystii i Liturgii Godzin w naszej kaplicy) oraz na podjęciu przed południem wyznaczonej pracy. Pragniemy w ten sposób dzielić się z każdym, kto tego potrzebuje i pragnie, naszym życiem „ukrytym Chrystusem w Bogu”. Podczas kilku dni pobytu w naszym Opactwie, gość ma okazję zaczerpnąć z bogactwa Słowa Bożego, spotkać się z Bogiem na modlitwie, wyciszyć się, także posłuchać Boga, który mówi w ciszy serca oraz spotkać się z samym sobą w milczeniu, którego w dzisiejszym świecie często brakuje. Udostępniamy również nagrania konferencji duchowych do słuchania. Można też porozmawiać z którąś z nas.

Mieszkamy na wsi. Uprawiamy ogród, sad. Sadzimy ziemniaki, warzywa, kwiaty. Jest przy tym sporo pracy, ale warto, bo dzięki temu mamy zdrową żywność.

Zajmujemy się też pracą w naszym kościele – jedna z nas jest zakrystianką, inne oprowadzają wycieczki, które szczególnie w sezonie od maja do października, zgłaszają się do nas.

Każda Siostra „przynosi” ze sobą do klasztoru całe bogactwo swej osobowości, uzdolnień, umiejętności i talentów. W odpowiednim czasie są one rozwijane i wykorzystywane tak, aby „we wszystkim był Bóg uwielbiony”. Zajmujemy się więc także np. pracami artystycznymi. Wykonujemy ikony, obrazki i kartki okolicznościowe, pamiątkowe, świąteczne, malujemy na świecach. Próbujemy też sił w sztuce użytkowej – na całkiem mini-skalę. Jak tylko czas pozwala z wielką radością zajmujemy się haftowaniem czy frywolitką. Wśród nas są też osoby uzdolnione muzycznie. Staramy się wykorzystywać te talenty głównie podczas Liturgii, ale nie tylko. Bardzo lubimy śpiewać i grać na różnych instrumentach.

Staramy się, by wszystko co czynimy było na chwałę Bożą.

Nasza Wspólnota w dniu wyborów Ksieni Opactwa m. Faustyny Foryś OSB (styczeń 20223)