Prace wykończeniowe w Zaciszu św. Benedykta: I etap budowy

Z każdym dniem prace wykończeniowe w Białym Domku ( I etap budowy Zacisza św. Benedykta) przybliżają nas do chwili, w której będzie można go uruchomić i otworzyć dla przybywających do nas Gości. To już naprawdę niedługo! Póki co w Galerii można obejrzeć jak to wygląda na dzisiaj. Jednocześnie kolejne budynki, czyli dalsza część Zacisza świętego Benedykta – na razie w fazie „papierowej” – szykują się do rozpoczęcia remontu. Jest więc już czym się cieszyć i o co dalej się starać. Dziękujemy za każde wsparcie – Wasza pomoc jest w tym dziele nieoceniona!

Darowiznę na projekt można przekazać wysyłając przelew na poniższy nr konta:

PL: 26 8349 0002 0010 9921 2000 0010

EUR: SWIFT: GBWCPLPP 47 8349 0002 0010 9921 2000 0020

USD: SWIFT: GBWCPLPP 13 8349 0002 0010 9921 2000 0050

z dopiskiem: „Zacisze św. Benedykta”

Możesz nas wesprzeć darowizną on-line.

Aby przekazać inną kwotę należy kliknąć Zapłać z Przelewy24.pl i wpisać kwotę w formularzu płatności. Można też skorzystać z cegiełek poniżej:

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

Kwota:
Tytuł przelewu:
Imię i nazwisko / nazwa:
Adres e-mail:
Miasto:
Kod:
Ulica:
Numer domu:
Numer mieszkania:

Dane osobowe podane na niniejszej stronie będą wykorzystane WYŁĄCZNIE w celu przeprowadzenia procesu płatności.

Zapewniamy o naszej stałej modlitwie w intencji wszystkich Dobroczyńców naszego Opactwa. Wierzymy, że radość z wypełnienia słów Jana Pawła II, iż człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, czym dzieli się z innymi, staną się również Państwa udziałem.

Z wyrazami szacunku
Matka Faustyna Foryś OSB
z Siostrami

Anioł Pański zwiastował… Przyjdź Królu Pokoju!

 Każdego roku – 25 marca –  Opactwo i Parafia w Żarnowcu obchodzą jako święto patronalne – Uroczystość Zwiastowania Pana. Taka właśnie stara forma językowa tytułu święta zachowała się u nas do dziś. Tego dnia celebrujemy tajemnicę naszej wiary  – Wcielenie Syna Bożego – przyjście Pana – na ziemię w ludzkim ciele. Za  9 miesięcy będzie Boże Narodzenie! A jak święto patronalne, to i odpust – dar Kościoła!

Niektórzy kaznodzieje kładą nacisk na maryjny charakter tego święta. W tym roku – A.D. 2022 – „maryjność” tego dnia potęguje się jeszcze bardziej przez Akt poświęcenia Rosji i Ukrainy Niepokalanemu Sercu Maryi – jakiego w Rzymie dokona Papież Franciszek,  a w Fatimie Ks. Kard. Konrad Krajewski.

Wraz z całym niemal światem łączymy się w błaganiu o nawrócenie i pokój – właśnie 25.marca. – w Uroczystość Zwiastowania Pańskiego.

A w łono Maryi wstępuje SAM KRÓL POKOJU!

Przejście do nieba św. naszego Ojca Benedykta

Najważniejszy moment życia tu na ziemi? – śmierć. Odsuwamy myśli o tej chwili. Budzi w nas niepokój. A przecież to będzie spotkanie z naszym Mistrzem i Panem.  Od nas zależy, jak się przygotujemy do tego spotkania. Mówi się – nie znacie dnia, ani godziny… a wielu świętych, ale i spośród osób nam bliskich przeczuwało, że ten moment nadchodzi, a nawet dokładnie wiedzieli, kiedy to nastąpi. Nasz św. Założyciel Benedykt z Nursji miał tę łaskę. Pisze o tym w II Księdze Dialogów św. Grzegorz Wielki: Wszystko przygotował – kazał otworzyć przygotowany wcześniej grobowiec. Na drogę do wieczności przyjął Ciało i Krew Pańską. Potem stojąc, podtrzymywany przez braci, podczas modlitwy oddał ducha Bogu. Dziś w wielu klasztorach – w niektórych codziennie – odśpiewywana jest Antyfona o tym wydarzeniu:

Stojąc w oratorium Benedykt – umiłowany Pana, Ciałem i Krwią Pańską zasilony, na rękach uczniów mdlejące członki wspierając, z ramionami wzniesionymi ku niebu wśród modlitwy oddał ducha. I widziano go, jak po drodze usłanej kobiercami i oświetlonej niezliczonymi światłami wstąpił do nieba.” – Ta świetlista droga, którą widzieli uczniowie też została zapowiedziana przez Świętego uczniom, którzy przebywali w innych oddalonych klasztorach – to był znak, że odchodzi. Dziś tak wielu odchodzi nagle, gwałtownie –podczas barbarzyńskiej napaści na Ukrainę. Nie mają często godnego pochówku. W naszych modlitwach, przez wstawiennictwo naszego Założyciela – Patrona dobrej śmierci, pamiętajmy o ofiarach tej wojny. Módlmy się o Boże Miłosierdzie dla nich wszystkich i dar pokoju dla całego świata.

Obyśmy wszyscy kiedyś spotkali się wraz ze św. Benedyktem po drugiej stronie – w krainie światła i pokoju.

Zasłuchani w milczenie świętego Józefa

Przeżywamy Uroczystość świętego Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny. To wyjątkowy Święty, którego na kartach Biblii charakteryzuje m. in. to, że nie zapisano ani jednego jego słowa. Czy to znaczy, że nie miał nic ciekawego do powiedzenia? Raczej wątpliwe; mógłby naprawdę wiele opowiedzieć o swoich dylematach, gdy odkrył, że Maryja spodziewa się Dziecka; albo o tym, jakim trudem była podróż do Betlejem tuż przed narodzinami Jezusa; czy o tym jak nagle trzeba było uciekać do Egiptu i ułożyć tam sobie na jakiś czas życie, nie będąc do tego zupełnie przygotowanym, albo o tylu codziennych, zwykłych sprawach, które przeżywał w obecności Jezusa i Maryi. Wiele mógłby Józef opowiedzieć, a jednak milczy. Tak bardzo zasłuchał się w Boże Słowo, które stało się Ciałem i trafiło pod jego opiekę, że szkoda było czasu na mówienie. Tyle możemy się od niego nauczyć!

Ktoś zauważył, że św. Józef na ikonie, która w Roku św. Józefa zawisła w naszej kaplicy, trzyma w ręku zwój Tory, choć zazwyczaj w tym miejscu umieszcza się lilię – symbol czystości. Można odczytać w tym symboliczne znaczenie: zasłuchanie w Boże Słowo owocuje czystością serca.

Zasłuchajmy się więc wraz ze świętym Józefem w to Słowo, abyśmy doświadczyli, jak w naszym życiu staje się Ciałem i oczyszcza nasze serca.

Kaplica w Zaciszu św. Benedykta

Prace nad nową kaplicą domową w Zaciszu św. Benedykta doszły do momentu montażu Tabernakulum i obrazu Matki Bożej Ostrobramskiej – Matki Miłosierdzia. Prosimy Maryję o wstawiennictwo, o miłosierdzie nad światem, o dar pokoju…

W  Zaciszu św. Benedykta powstanie kaplica domowa. Ufamy, że umożliwi naszym Rekolektantom i Gościom modlitwę także i w tym miejscu, oprócz wspólnej liturgii z nami w naszej kaplicy zakonnej. Tym wezwaniem nowej kaplicy chcemy nie tylko zawierzyć całe dzieło budowy i wszystkich naszych przyszłych Odwiedzających Matce Jezusa, ale też nawiązać do Wilna, skąd przyszły nasze Siostry po wojnie w 1946 roku. To One wskrzesiły życie monastyczne na Pomorzu i odbudowały zrujnowany klasztor żarnowiecki. Marka Edyta Samukówna, pierwsza ksieni powojenna, mniszka wileńska, rozpoczęła budowę tzw. Białego Domku z zamiarem, by służył on naszym Gościom. Teraz Jej pragnienie serca, ufamy, spełni się… Prosimy też Boga, by ten nowy Dom, Zacisze św. Benedykta, stał się Domem Miłosierdzia dla Wszystkich Przychodzących… przychodzących do Matki Miłosierdzia po wskazania, jak iść właściwą droga życia.

Videoprezentacja o naszym Opactwie

Media o Zaciszu:

Więcej zdjęć można zobaczyć w Galerii.

Zacisze św. Benedykta w lutym

Dni są coraz dłuższe, słońce wszystkimi promieniami odbija się w pięknym nowym dachu Białego Domku, wewnątrz trwają prace wykończeniowe. To już naprawdę ostatnie kroki remontowe przed uruchomieniem tego pierwszego budynku Zacisza św. Benedykta. Dziękujemy wszystkim, którzy wspierają nas w tym przedsięwzięciu. W lutym na konto remontowe wpłynęło 5.367 zł. Niech Pan Bóg wynagrodzi Wam to dobro, a także każde wsparcie – modlitewne, pomysłowe, dopingujące.

Darowiznę na projekt można przekazać wysyłając przelew na poniższy nr konta:

PL: 26 8349 0002 0010 9921 2000 0010

EUR: SWIFT: GBWCPLPP 47 8349 0002 0010 9921 2000 0020

USD: SWIFT: GBWCPLPP 13 8349 0002 0010 9921 2000 0050

z dopiskiem: „Zacisze św. Benedykta”

Możesz nas wesprzeć darowizną on-line.

Aby przekazać inną kwotę należy kliknąć Zapłać z Przelewy24.pl i wpisać kwotę w formularzu płatności. Można też skorzystać z cegiełek poniżej:

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

Kwota:
Tytuł przelewu:
Imię i nazwisko / nazwa:
Adres e-mail:
Miasto:
Kod:
Ulica:
Numer domu:
Numer mieszkania:

Dane osobowe podane na niniejszej stronie będą wykorzystane WYŁĄCZNIE w celu przeprowadzenia procesu płatności.

Zapewniamy o naszej stałej modlitwie w intencji wszystkich Dobroczyńców naszego Opactwa. Wierzymy, że radość z wypełnienia słów Jana Pawła II, iż człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, czym dzieli się z innymi, staną się również Państwa udziałem.

Z wyrazami szacunku
Matka Faustyna Foryś OSB
z Siostrami

Trwając w milczeniu przed Bogiem

Pierwszy weekend tegorocznego Wielkiego Postu, był czasem wejścia w jeszcze ściślejsze milczenie i skupienie. Odbyły się Rekolekcje w ciszy. Uczestniczyło w nich tym razem 7 osób. Dla naszej Wspólnoty były przygotowaniem do naszych konwentualnych rekolekcji wielkopostnych, które zaczną się w niedzielę 6.03.2022 – wieczorem i potrwają 8 dni – do następnej niedzieli. Uczestnicy Weekendowych Rekolekcji Benedyktyńskich w skupieniu i powadze przeżywali czas w Opactwie. Treści Liturgii Godzin, adoracja i samotność temu bardzo sprzyjały. Dla chętnych była też jak zawsze możliwość pracy ręcznej w milczeniu.

Każdy z uczestników wyjechał obdarowany łaską, światłem i pokojem serca. Oni wrócili do domów – a teraz my – wychodzimy na pustynię. Prosimy o modlitwę za Ojca Rekolekcjonistę i za naszą Wspólnotę na czas skupienia.

Wielki Post: dotknąć cierpienia

Nie trzeba go szukać, samo przychodzi. Zawsze nieproszone. Cokolwiek by o nim powiedzieć – będzie za dużo. Lepiej byłoby zamilknąć, to bardziej stosowne. Przyjaciele Hioba dużo o nim powiedzieli i było to guzik warte.

Cierpienie. A jednak w Wielkim Poście jesteśmy zaproszeni, by go dotknąć, spojrzeć mu prosto w oczy, przyłożyć do swojego i życia i przyjrzeć jak się ma do niego. Ale nie sami – to by nie miało sensu. Jedyny sens cierpienia można znaleźć w Krzyżu Jezusa.

Życie jakby wyprzedziło liturgię. Na oczach świata nieprawdopodobne cierpienie wojny rozszalało się na Ukrainie. Dlatego patrzymy na Krzyż Jezusa, jak Izraelici na miedzianego węża na pustyni i szukamy ratunku, szukamy odpowiedzi, którą może dać tylko Bóg.

Dotykamy dramatu wojny modląc się o pokój, łącząc się z całym Kościołem w wielkim szturmie do Nieba. Odpowiadamy na apel Papieża Franciszka, aby Środa Popielcowa była dniem modlitwy i postu w intencji pokoju.

I trwamy w nadziei na Zmartwychwstanie.

Módlmy się o pokój

To nasze siostry w Żytomierzu na Ukrainie w piwnicy klasztoru w czasie nalotu. Matka Klara trzyma Najświętszy Sakrament.Modlimy się o pokój dla Ukrainy, dla całego świata. W tym ciemnym czasie, gdy zło wydaje się przejmować panowanie, trwamy przy Księciu Pokoju, z nadzieją, z wiarą, że On ma wszystko w swoich rękach, choćby się wydawało, że jest inaczej. Nie ustawajmy w modlitwie! Ona teraz łączy cały świat.